SNC00481

1

8

V

yt

i

k\'

v

41

Rn

Eg

%

k

\

!

\

|

ML    2.2. Klasyfikacja procesów komunikowania 7 J

poziomów jest liczba przypadków lub skala występowania danego sposobu komunikowania. Procesem, który leży u podstawy piramidy komunikowania, a więc występuje najczęściej i w największej liczbie przypadków jest komunikowanie intrapersonalne Dotyczy ono odbierania i reakcji centralnego ośrodka nerwowego na bodźce płynące z organizmu każdego człowieka, jak głód, ból, poczucie braku bezpieczeństwa, itp. Jest to proces biologiczny i psychiczny, a nie społeczny i dlatego pozostaje poza naszym obszarem zainteresowań.

Komunikowanie interpersonalne

Komunikowanie społeczne, zachodzące między jednostkami ludzkimi ma bardzo długą historię i związane jest nierozłącznie z rozwojem cywilizacji. Prapoczątki życia społecznego, kiedy ludzie pierwotni podjęli pierwsze próby łączenia się w grupy, zainaugurowały rozwój procesów porozumiewania się. Początkowo, do czasu wynalezienia mowy, jednostki komunikowały się za pomocą sygnałów niewerbalnych. Dopiero mowa pozwoliła wejść na wyższy poziom rozwoju cywilizacyjnego i komunikacyjnego. Komunikowanie werbalne wzbogaciło prymitywne formy porozumiewania się. Pozwoliło na pełny rozkwit najniższego poziomu komunikowania społecznego, jakim jest komunikowanie interpersonalne.

Komunikowanie grupowe

Zycie jednostki w grupie, np. w rodzinie, grupie plemiennej, etc. dało podstawy do wykreowania następnego poziomu - komunikowania grupowego, nazywanego tak-

MAŁO PRZYPADKÓW

RYSUNEK 2.2_

Piramida McOuaila - poziomy komunikowania w społeczeństwie

Źródło: D. McOuail (2002), McQuail's Mass Communication Theory, London: Sagę, s. 10