57104 SNC00493

£2. Klasyfikacja procesów komunikowania g|

j._OI'_JCU odległość, w jakiej pozostają komunikujące się jednostki. E. Hall, twórca teorii proksemiki, wyróżnił cztery rodzaje odległości określające charakter komunikowania:

(1)    dystans intymny (15—45 cm) np. ma miejsce w kontaktach członków rodziny, narzeczonych, etc.,

(2)    dystans osobisty (45-120 cm) występuje między przyjaciółmi w kontaktach towarzyskich, kolegami z pracy, etc.

(3)    dystans społeczny (120-560 cm) cechuje wszelkie kontakty nieosobiste, np. w sklepie, w urzędzie;

(4)    dystans publiczny (powyżej 560 cm) jest charakterystyczny dla dużych zgromadzeń o charakterze formalnym, np. zebrania, wiece, lekcja w szkole czy wykład akademicki.

Z proksemiką wiążą się także zachowania dotykowe (tzw. haptyka), takie jak uścisk dłoni, pocałunek, poklepywanie, szturchnięcie, uderzenie lub inna forma agresji fizycznej.

Chronemika

Jest obszarem badań nad czasem jako sygnałem komunikacyjnym. Interesuje się wykorzystaniem czasu przez ludzi. Przy czym nie chodzi tu tylko o ilościowe, ale przede wszystkim o jakościowe jego zastosowanie, jak np. punktualność, spóźnienie, oczekiwanie, czas trwania jakiegoś zdarzenia, etc. I tak, spóźnienie może sugerować, że ignorujemy drugiego uczestnika procesu komunikowania. Punktualność lub przybycie z dużym wyprzedzeniem może świadczyć nie tylko o cechach osobowościowych, ale także o przywiązywaniu dużej wagi do spotkania.

Elementy otoczenia

Należą do nich temperatura, oświetlenie, hałas, kolor ścian i otoczenia, w którym odbywa się proces komunikowania. Wszystkie te elementy mogą istotnie wpływać na efektywność procesu komunikowania. Wysokie lub niskie temperatury, brak wystarczającego oświetlenia lub jego nadmiar, wysokie natężenie hałasu, etc. determinują zachowanie się ludzi, stymulują ich aktywność, motywują do kontynuowania procesu bądź jego zaprzestania.

Funkcje komunikowania niewerbalnego

Komunikowanie niewerbalne pełni kilka funkcji, które wynikają ze specyficznych relacji, jakie zachodzą pomiędzy komunikowaniem werbalnym -;-

i niewerbalnym. Funkcja zastępowania:

Funkcje komunikowania niewerbalnego:

(1)    funkcja zastępowania

(2)    funkcja uzupetnienia

sygnały niewerbalne, określane jako emblematy, takie jak charaktery- (3) funkcja ekspozycji styczny ruch ręką lub głową, gest, znak, mogą być stosowane w miejsce (4) funkcja regulacyjna

słów i zdań, zastępując je.

(5) funkcja moderująca