Drewno składa się przede wszystkim z celulozy (C6H10O5)ri, której zawartość może osiągnąć -/■& suchej masy drzewnej.
Ciepło tworzenia się celulozy wynosi 1,55 kcalg; drewno suszone na powietrzu daje przy spaleniu 3—3,5 kcal/g, celuloza 4,2 kcal/g.
9 3. WYMAGANIA TECHNICZNE STAWIANE SUBSTANCJOM PALNYM
Proszki metali stosowane w pirotechnice powinny spełniać następujące wymagania:
1. Powinny zawierać maksymalną ilość aktywnego nieutle-nionego metalu (dla różnych metali i gatunków proszków od 90 do 98%).
2. Nie powinny zawierać zanieczyszczeń żelazem lub krzemem. Zanieczyszczenie żelazem lub krzemem dopuszczalne jest w pewnych granicach, co wynosi zwykle części procentu (wyjątek stanowią specjalne stopy żelaza i krzemu).
3. Nie powinny zawierać metali ciężkich (miedzi, ołowiu); dopuszcza się najwyżej obecność śladów tych metali.
4. Zawartość tłuszczów nie powinna przewyższać dziesiątych części procentu; w niektórych wypadkach obecność tłuszczu jest w ogóle niedopuszczalna.
5. Dozwolona zawartość wilgoci wynosi poniżej dziesiątych części procentu.
6. Rozdrobnienie — w granicach określonych normami.
Zanieczyszczenia związkami krzemu w postaci piasku lub szkła
mogą być bardzo niebezpieczne, gdyż podwyższają wrażliwość mas.
Obecność miedzi, ołowiu i żelaza (zwłaszcza dwu pierwszych) w proszkach metali może spowodować powstanie miejscowych ogniw w wilgotnych masach, co oczywiście przyspieszy proces rozkładu mas przy przechowywaniu.
Duża zawartość tłuszczu zmniejsza prędkość palenia i może zwiększyć iskrzenie przy paleniu.
Wymagania techniczne, jakim powinien odpowiadać proszek aluminium:
ślady
0,5%
< 0,2%
Czynnego glinu
Tlenku glinu
Żelaza
Krzemu
Miedzi i ołowiu
Tłuszczu
Wilgoci
:ib
Wymagania techniczne, jakim powinien odpowiadać proszek magnezowy:
Czynnego magnezu ><)|j%
Tlenku magnezu • l"/„
Żelaza <0,35%
Krzemu <0,15%
Wilgoci <0,2%
Miedzi 0
Związków chloru ślady
Tłuszczu 0
Rozdrobnienie:
Przechodzi przez sito nr 301 100%
Przechodzi przez sito nr 60 <10%
Bibliografia
1. E. W. B r i c k e, A. F. K a p u s t i n s k i j i inni: Ticrmlczesklje konstanty nieorganiczeskicli wieszczestw, Moskwa — Leningrad Izd. AN SSSR, 1949.
2. M. P. S i a w i n s k i j: Fizyko-chimiczeskije swojsttoa elemlcnlow, Mietallurgizdat, Moskwa 1952.
3. M. A. Fil j and, E. I. Siemienowa: Swojstwa riedkich clcmlentow (sprawocznik), Mietallurgizdat, Moskwa 1953.
4. I. P. To Imać ze w: Proizwodslwo aljuminiewogo poroszka, aljumlnle-woj pudry i tiermita, Moskwa—Leningrad, GNTI, 1938.
5. Rozdział „Aljuminiewyje spławy” w drugim wydaniu BSE, t. 2, 1950.
6. K. I. Portnoj i A. A. L i e b i e d i e w: Magniewyje spławy, Micluiłur-gizdat, Moskwa 1952.
7. A. S. Lu gąsko w: Otliwka magniewych spławów, Oborongiz, Moskwa 1942.
8. W. J. S mimów: Pirotiechniczeskije matieriały, Oborongiz, Moskwa— Leningrad 1939.
9. W. J. Sm i r no w: Wwiedienije w tiechnologiju plrotiechniczesklch
proizwodstw, Oborongiz, Moskwa 1940.
10. W. P. Eljutin, J. A. P a w 1 o w, B. E. Lewic/.: Proizwodslwo fer-rosplawow („Elektromietałłurgija”, cz. II), Mietallurgizdat, Moskwa 1951.
U. E. I. Kręcz: Cirkonij ZPCh, X, nr 10-11, 1937, sir 1931
12. B. A. Bo rok, I. I. Ole ho w: Poroszkowaja mietalłurglja czarnych i cwietnych mietałlow, Mietallurgizdat, Moskwa 1948.
13. Normy COST i warunki techniczne na odpowiednie materiały.
14. F. Rossini, D. Wagman i inni: Selecled Values of Chemical
Thermodynamic Properties, Washington 1-952.
15. L. Gmelin’s: llandbuch der anorg. Chemie, 8 Auflage, Berlin (lala trzydzieste, niektóre wydania z lat ostatnich wraz z uzupełnieniami).
16. H. La nd o 11, R. Bornstein: Physikaliscli-Chemische Tabełlen,
Berlin 1931.
39
Numer sita oznacza ilość oczek na centymetr. DIN 1171 (przyp. red.).