rych znajdują się materiały palne. Do tych materiałów zalicza się przede wszystkim drewno.
Zabezpieczenie od ognia polega na odpowiedniej ochronie palenisk otwartych, na zwiększeniu grubości ścian pieców ceramicznych i przewodów dymowych w pobliżu materiałów palnych lub na odsunięciu pieca na bezpieczną odległość od tych materiałów.
Zabezpieczenie od ognia polega także na otoczeniu części budynku, wykonanych z materiałów palnych, osłonami utrudniającymi zapalenie się tych części. Takimi osłonami są: tynk, blacha i tektura azbestowa, obmurowanie części palnych ściankami z. cegieł. W Związku Radzieckim szeroko stosowany jest filc wełniany nasycony gliną.
Przepisy bezpieczeństwa ogniowego wydają się niekiedy przesadzone. Rozumiemy, że rozpalony do czerwoności piec żelazny może spowodować zapalenie się drewna nawet na pewną odległość. Trudno jednak uwierzyć, że piec ceramiczny (rap. kaflowy) może być przyczyną pożaru tylko dlatego, że ściana jego przylega do drewnianego przepierzenia.
Taka jednak możliwość istnieje. Każde ciało ma właściwą sobie temperaturę, przy której zaczyna płonąć. Drewno zapala się, kiedy je ogrzejemy do temperatury około 300°C. Równocześnie drewno posiada także i tę właściwość, że ogrzewane pnzez czas dłuższy do znacznie niższej temperatury ulega w końcu samozapaleniu.
Drewno tli się początkowo dłuższy czas, po czym dopiero wy^ bucha płomieniem.
Właściwość tę posiadają także j inne materiały, a stwarza ona duże niebezpieczeństwo, bo ciepło ściany pieców przylegających do palnych konstrukcji budynków działając powoli i niewidocznie, powoduje w końcu nieoczekiwany pożar.
Ścisłe zastosowanie się do przepisów przeciwpożarowych, tzm wykonywanie pieców w sposób zgodny z tymi przepisami i w miejscach zaleconych, oraz odpowiednia ochrona palnych części budynków zabezpiecza od możliwości pożaru.
1. Ściany ogniotrwałe I palne
Ściany murowane pełne i ściany szkieletowe wypełnione materiałem ceranikz.nym są ogniotrwałe. Ogniotrwałe są także
;stroipy z belek stalowych wypełnione cegłami lub pustakami oraz fet ropy żelbetowe.
r. Do palnych zaliczamy ściany drewniane pełne i przepierzenia oraz wypełnienia ścian szkieletowych płytami z prasowanej słomy, filcu drzewnego, torfu i podobnych materiałów. Palne są także stropy drewniane, podłogi z desek i posadzki z klepek, wiązania dachowe drewniane i ich pokrycie z desek lub słomy.
2. Odległość pieców od ścian z materiałów palnych
Pierwszy warunek bezpieczeństwa ogniowego nakazuje umiesz-■ ozenie pieców ,i trzonów kuchennych w odpowiedniej odległości od konstrukcj i palnych. Odległość ta zależy od rodzaju materiału, z którego piec jest wykonany, oraz od tego czy konstrukcja palna jest pokryta powłoką ochronną.
Z rodzajem pieca związana jest temperatura jego powierzchni. Piece ceramiczne (pojemniki) średnie i duże mają temperaturę powierzchni nie przekraczającą 70-r-90°C. Zewnętrzna temperatura g kominów nie przekracza także tej temperatury. Piece ceramiczne z powłoką metalową oraz piece ceramiczne małe (przenośne) mają temperaturę powierzchni przekraczającej 100°C. Piece metalowe nie Wykładane wewnątrz mogą się rozpalać do czerwoności (500-r--r-900°C).
Na podstawie tych temperatur ustalono najmniejszą odległość | wewnętrznej powierzchni pieca lub przewodu dymowego od po-wierzchni palnej. Odległości te zawarte są w podanej niżej tabeli 1.
Tabela 1
Odległość w cm |
od wewnętrznej | ||
powierzchni pieca lub przewodu | |||
Lp. |
Rodzaj pieca |
dymowego do powierzchni ściany | |
palne) z warstwą |
palnej bez war- | ||
ochronną |
stwy ochronne) | ||
1 |
Ploc ceramiczny (pojemnik) lub | ||
przewód dymowy |
25 |
38 | |
2 |
Piec metalowy z wykładziną cera- | ||
mierną, piece i trzony kuchenne | |||
przenośne |
38 |
50 | |
3 |
Piec metalowy bez wykładziny |
70 |
100 |
U Roboty idulUKli