str 044

w tym przypadku tak, jakby istniało jakieś zamocowanie. Dlatego wzór na siłę krytyczną, wyprowadzony wcześniej i odpowiadający rys. 9.3a można zastosować do przypadku przedstawionego na rys. 9.3b, jeśli zamiast l wstawi się wartość 1/2, czyli jeśli długość / pomnoży się przez „współczynnik długości” równy 1/2

f =    ^l£J

^b' ₄ aj ’ ¹²

Dla utwierdzonego w obu końcach pręta (rys. 9.3c) linia ugięcia będzie składać się z czterech odpowiednio zestawionych odcinków linii ugięcia z rys. 9.3a.

Wartość siły krytycznej dla przypadku przedstawionego na rys. 9.3c jest następująca

7z²EJ

p

4

17

* ⁼ ~ń\²

4 -

UJ

W wyrażeniu tym „współczynnik długości” równy jest 1/4. Dla uproszczenia przyjęto umownie, że zasadniczym wzorem jest wzór odpowiadający rys. 9.3b, tylko w miejsce długości l wstawia się tzw. długość wyboczeniową l_w, czyli

(9.14)

7C² EJ

l²

przy czym dla przypadku pokazanego na rys. 9.3a jest

21

a dla przypadku pokazanego na rys. 9.3c

Dla prętów kratownicy, mimo że są one nitowane lub spawane i przypominają charakter połączenia jak na rys. 9.3c, przyjmuje się w obliczeniach mocowanie zgodne z rys. 9.3b, tzn. że l_w = l.

Naprężenia krytyczne o^, jakie powstają w pręcie ściskanym siłą krytyczną F^, oblicza się według wzoru

7T ² EJ

(9.15)

Moment bezwładności przekroju poprzecznego pręta J, przekrój poprzeczny pręta A oraz długość wyboczeniową l_w zależą od wymiarów charakterystycznych pręta.

44