Strona2

Rys. 83. Widok wycięte) próbki z nawierzchni i podbudowy: a) w środku płyty, b) na krawędzi

dego betonu. Natomiast zaleca układanie geowlókniny, która ma pełnić trzy funkcje: przeciwerozyjną, filtracyjną oraz antyspękaniową. Zagadnienia stosowania geo-wlóknin zostaną omówione oddzielnie.

Wymagania niemieckie

Według przepisów niemieckich (8.17] wytrzymałość chudego betonu (Hydraullsch Gebundene Tragschichten - HGT) po 28 dniach powinna wynosić f_ci 15 MPa. Badania wykonuje się na próbkach o średnicy 150 mm i wysokości 125 mm. Do wytworzenia HGT stosuje się kruszywo o uziamieniu 0/32 lub 0/45. Minimalne grubości wykonywane z kruszywa 0/32 wynoszą 0,12 m, natomiast z kruszywa 0/45 są równe 0,15 m. Nowy katalog niemiecki (8.12] zaleca ułożenie geowlókniny bez wykonywania szczelin w podbudowie.

Wymagania francuskie

Wymagania francuskie 18.3,8.2] zalecają zastosowanie betonu o wytrzymałości charakterystycznej na rozciąganie przy rozłupywaniu po 28 dniach równej 1,7 MPa

(oznaczenie francuskie BC2), co odpowiada betonowi klasy B20 wg wymagań krajowych. Według zaleceń francuskich ten typ podbudowy jest odporny na erozję.

Obliczeniowy moduł sprężystości wynosi 20000 MPa. natomiast wytrzymałość zmęczeniowa jest opisana zależnością:

(8.1)

gdzie:

N - liczba powtarzalnych osi obliczeniowych.

Wymagania angielskie

Wymagania angielskie [8.13] określają, że podbudowa pomocnicza grubości 0,15 m powinna być wykonana z kruszywa ulepszonego cementem CBM3, CBM2 lub chudego betonu 05, CIO.

CBM3 oznacza kruszywo o uziamieniu 0,15-50 mm z takim dodatkiem cementu, żeby uzyskać wytrzymałość 7-dniową ponad 10 MPa. CBM2 ma wytrzymałość 7-dniową ponad 7 MPa. 05 oznacza chudy beton o zawartości cementu ponad 160 kg/m³ i wytrzymałości 7-dniowej ponad 12 MPa. CIO oznacza chudy beton o zawartości cementu ponad 130 kg/m³ i wytrzymałości 7-dniowej ponad 7,5 MPa.

W katalogu polskim [8.6] typ podbudowy z chudego betonu stosowany jest dla wszystkich kategorii ruchu KRI- KR6, podobnie jak w Belgii [8.15]. W Szwajcarii [8.14] ten typ podbudowy nie jest stosowany.

W katalogu niemieckim ten typ podbudowy jest używany dla dróg kategorii SV, I, II, III, tj. dla powtarzalności od 0,8 do 32 i więcej min osi 100 kN. W katalogu francuskim ten rodzaj podbudowy stosowany jest dla powtarzalności ruchu od 73 do 122 min osi obliczeniowych (130 kN) i podłoża PF3 (wtórny moduł 120 - 200 MPa) dla nawierzchni zbrojonych i dyblowanych oraz dla ruchu od 3,6 do 18,4 min osi obliczeniowych dla podłoża PF2, PF3, PF4 (wtórny moduł od 50 do 200 MPa) dla płyt niezbrojonych i niedyblowanych dla sieci dróg głównych. Dla dróg drugorzędnych stosowany dla ruchu od 2 do 13,8 min osi obliczeniowych dla podłoża PF2, PF3 dla nawierzchni zbrojonych i dyblowanych oraz dla ruchu od 03 do 13,8 min osi obliczeniowych dla podłoża PF2, PF3, PF4 dla płyt niezb rojonych i niedyblowanych.

83. Podbudowy z gruntów (kruszyw) stabilizowanych cementem

Wymagania polskie

Według polskiej normy [8.9], grunt stabilizowany cementem jest to mieszanka ustalonych, optymalnych ilości gruntu, cementu i wody. Najlepsze wyniki stabilizacji uzyskuje się przy gruntach o wskaźniku piaskowym 20% S WP S 50% oraz zawartości frakcji < 0,075 mm do 15%, a także zawartości ziaren > 2 mm co najmniej 30%. Wytrzymałość gruntu stabilizowanego cementem po 28 dniach wynosi od 23 do

153