strona6 (2)

166

to, mają one stosunkowo wysokie wymagania dotyczące jakości wody. Mimo swoich niewielkich rozmiarów, niektóre gatunki i tak są w stanie upolować krewetkę lub innego delikatnego bezkręgowca.

Karmienie. Można je żywić wszystkimi rodzajami pokarmów akwarystycznych, jednak ża-giewkowate będą preferowały mrożone laso-nogi (Mysis), solowce (Artemia) i podobne do nich typy pokarmów.

Łączenie z innymi organizmami. Do łączenia z żagiewkowatymi nadają się duże gatunki ryb, mocno zbudowane skorupiaki, szkar-łupnie i osiadłe bezkręgowce.

Wskazówki praktyczne. Żagiewka długono-sa (Oxycirrhites typus), która również nadaje się do hodowania w akwarium z fragmentem rafy koralowej, bardzo często skacze i może w ten sposób wydostać się ze zbiornika. Dlatego konieczne jest odpowiednie zabezpieczenie, np. w postaci szklanej płyty przykrywającej akwarium. Z tą rybą nie możemy hodować delikatnych krewetek czy drobnych gatunków ryb, ponieważ zostaną one potraktowane jako potencjalne źródło pożywienia.

Plesiopidae

Niezwykle barwne i piękne ryby z rodziny Plesiopidae są łatwe w utrzymaniu i należą do dość spokojnych mieszkańców akwariów morskich. Bardzo dobrze hoduje się je w zbiornikach z rafą koralową.

Łączenie z innymi organizmami. Możliwe ze wszystkimi łagodnymi gatunkami bezkręgowców. Ze względu na swoje rozmiary Plesiopidae mogą stanowić pewne zagrożenie dla drobnych gatunków ryb i krewetek. Karmienie. Plesiopidae w swojej diecie preferują liofilizowane lasonogi i solowce. Wskazówki praktyczne. Ryby z tej rodziny są aktywne w ciemności. Dlatego do życia potrzebują wielu grot i szczelin skalnych, w których mogłyby się ukryć. Udało się je już rozmnożyć w warunkach akwarium.

Pseudochromidae

Niektórzy przedstawiciele tej rodziny ryb są tak jaskrawo ubarwieni, że mimo niewielkich rozmiarów, bez trudu zauważymy je na tle rafy koralowej. Najłatwiej hodować pojedyncze osobniki, ałe możemy je trzymać także w parach. Jednak musimy być wtedy pewni, że kupiliśmy dobrze dobraną parę.

Zwierzęta w akwarium morskim

Karmienie. Tym rybom możemy podawać wszystkie rodzaje planktonu zastępczego. Łączenie z innymi organizmami. Bardzo dobrze będą się czuć w zbiorniku rafowym, zamieszkanym przez dużą liczbę osiadłych bezkręgowców.

Apogonowate (Apogonidae)

W początkowym okresie życia wiele gatunków apogonów jest rybami ławicowymi. Ale niektóre dorosłe apogony stają się tak napastliwe, że z reguły zaleca się hodowlę pojedynczych osobników. Można je jednak łączyć z innymi gatunkami ryb. Chociaż Apogon compressus, Pterapogon kaudemi i Siphamia nematopterus nie są rybami ławicowymi, można je hodować w dużych grupach. Jest do tego tylko potrzebne wystarczająco duże akwarium. Pomarańczowoczerwony Apogon im-berbis z Morza Śródziemnego może być przetrzymywany wyłącznie w zbiornikach posiadających urządzenia schładzające temperaturę wody. Do akwariów z elementami żywej rafy koralowej wyśmienicie nadają się wszystkie tropikalne gatunki apogonów. Karmienie. Potężna paszcza tych ryb jest przystosowana do połykania dużych cząstek pokarmu. Dlatego w pewnych okolicznościach apogony mogą zagrażać małym gatunkom krewetek. Natomiast inni przedstawiciele zwierząt bezkręgowych zazwyczaj nie są prześladowani przez te ryby. Apogony zjadają każdy rodzaj karmy akwarystycznej. Wskazówki praktyczne. Większość gatunków apogonów to gębacze. Oznacza to, że aż do momentu wyklucia narybku, jaja są inkubo-wane w jamie gębowej jednego z rodziców. Po wylęgu dorosłe osobniki nie opiekują się już swoim potomstwem (z wyjątkiem gatunku Pterapogon kaudemi). Młode ryby są zdane wyłącznie na własne siły, dzieląc niepewny los zwierząt tworzących morski plankton. Apogony, zwłaszcza gatunki tropikalne żyjące w strefie pływów, są niezwykle odporne na większość chorób. Stąd ich hodowlę można polecić nawet początkującym akwarystom.

Motylowate (Chaetodontidae)

Większość akwarystów chętnie i bardzo często hoduje ryby z rodziny motylowatych. Z pewnością przyczynia się do tego przepiękne ubarwienie tych zwierząt. Niestety, dość