190
Przykładowy projekt zestawu do odchowu młodych organizmów morskich (według Ingle’a i Clarka,
1977)
specjalne pojemniki, które zawieszamy we wnętrzu akwarium. Najczęściej wykonuje się je z plastiku, a jedną z bocznych ścian zastępuje delikatną gazą z syntetycznego włókna (perlonu). Umieszczony w pojemniku filtr ciągle wypompowuje z niego wodę i przetaczają do akwarium głównego. Piankowa gąbka naciągnięta na dyszę filtra zapobiega zasysaniu pokarmu, którym karmione są larwy skorupiaków. Można też odwrócić kierunek przepływu wody - filtr będzie ją wtedy zasysał do wnętrza pojemnika z młodymi skorupiakami, a potem woda będzie z niego wypływała przez gazę z perlonu.
Niektóre larwy skorupiaków od razu zaczną zjadać świeżo wyklute żywiki solowca. Jednak czasami, w zależności od gatunku i typu odchowywanej larwy, będziemy musieli poeksperymentować z innymi rodzajami pokarmów (np. z jednokomórkowymi glonami z rodzaju Dunaliella). Dobre efekty osiągano także za pomocą drobno zmielonych pokarmów suchych lub przetartych na papkę wołowych serc. Podobnie jak i w warunkach naturalnych, liczba przeżywających osobników nie jest zbyt wysoka. W warunkach laboratoryjnych udawało się odchować około 20% wyklutych larw.
W wielu instytutach naukowych odchów larw skorupiaków należy już dzisiaj do czynności rutynowych. Do tego celu skonstruowano specjalne stacje odchowu, w których można przeprowadzić wychów najróżniejszych rodzajów larw. Na rysunku obok pokazano przykład takiego „zestawu”. Takie nadzwyczaj przydatne urządzenie, tylko w nieco mniejszej skali, mogłoby być zachętą do podjęcia samodzielnych prób odchowu larw skorupiaków. Bardzo obiecujące są także próby wykorzystania specjalnych wirówek, w których na skalę przemysłową hoduje się plankton. Dzięki nim udało się już osiągnąć wiele sukcesów w odchowie skorupiaków.
W akwarium morskim możemy też rozmnożyć inne gatunki zwierząt bezkręgowych. Bardzo znany jest przykład odchowu mątwy {Sepia sp.). Jednak rozród tych organizmów jest stosunkowo skomplikowany i dlatego nie będziemy go tu bliżej opisywać. Podobnie jest w przypadku hodowli różnorodnych gatunków meduz.
Niektóre rozgwiazdy (np. Asterina gibbo-sa) samodzielnie rozmnażają się w akwarium, podobnie jest z kilkoma gatunkami ślimaków. Z literatury fachowej znane są też przypadki rozmnożenia drobnych gatunków sabellii.
Sukcesem powinny się także zakończyć próby wegetatywnego rozmnażania jamochłonów. Jedynym warunkiem jest tutaj dobra kondycja rozmnażanych zwierząt. W akwarium wspaniale rozwijają się np. grzy-bowieńce oraz zoantharie i właśnie one najlepiej nadają się do tego celu. Ostrym nożem odcinamy fragment kolonii lub mały wycinek pojedynczego polipa i wciskamy go w wąską szczelinę utworzoną w skale budującej dekorację zbiornika. Oddzielona część jamochłona dość szybko przytwierdzi się do podłoża i wkrótce rozrośnie się, tworząc nową kolonię. Tak samo można postąpić z różnymi gatunkami korali miękkich i skórzastych.
W przypadku korali ukwiałowych często wystarczy oddzielić drewnianą wykałaczką pojedynczy polip, a potem przenieść go na inną skałkę wystroju. Pod wpływem odpo-