strona (537)

Choroba Scheuermanna

—    stosowane obciążenie nie powinno powodować utraty korekcji; musi ono być tak dobrane. aby dziecko było w stanie wykonać ćwiczenie w pozycji skorygowanej,

—    w przypadku wzmacniania mięśni ściągających łopatki nie należy przekraczać kąta 90° odwiedzenia w stawie ramiennym. Przekroczenie tego kąta powoduje przeniesienie ruchu na inne stawy (bark) i traci się korekcję ustawienia łopatek, a mięśnie ściągające łopatki nie pracują w zbliżeniu przyczepów.

6. Wyrabianie nawyku postawy prawidłowej.

Wyrabianie nowego nawyku — postawy skorygowanej — powinno odbywać się nie tylko na zajęciach gimnastyki korekcyjnej, lecz również w domu i w szkole. Dziecku powinno się stale przypominać o konieczności korekcji postawy. Coraz dłuższe, kontrolowane przebywanie w postawie poprawnej, możliwe dzięki coraz silniejszym mięśniom posturalnym, z czasem doprowadza do automatyzacji odruchu postawy skorygowanej. Gdy dziecko zaabsorbowane czynnościami dnia codziennego, zabawą czy grą, utrzymuje nową, poprawną postawę, można uznać, że proces korekcji został zakończony.

Postępowanie korekcyjne musi być każdorazowo indywidualnie dostosowane do etiologii, lokalizacji i stopnia zaawansowania zmian charakterystycznych dla danego przypadku.

3.2. Choroba Scheuermanna

Choroba Scheuermanna jest jedną z jałowych martwic kości, która w tym przypadku lokalizuje się w nasadach trzonów kręgowych. Choroba powoduje powolne zginanie się kręgosłupa do przodu.

Częstość jej występowania ocenia się na 3-5%; dotyczy zarówno chłopców, jak i dziewcząt, przeważnie w okresie dojrzewania, kiedy to najżywsze są procesy kostnienia kręgosłupa. Najczęściej obserwuje się piersiową postać choroby, rzadziej piersio-wo-lędźwiową i lędźwiową. Etiologia choroby nie jest w pełni poznana. Wśród czynników sprzyjających wymienia się:

—    zaburzenia kostnienia nasad w okresie wzmożonego wzrostu.

—    dysproporcje między obciążeniem a wytrzymałością tkanek,

—    osłabienie mięśni tułowia, zwłaszcza prostowników grzbietu,

—    predyspozycje konstytucjonalno-rodzinne,

—    zaburzenia hormonalne,

23