316 Podstawy fizjoterapii
badanych mięśni, a wyniki lego typu testów pomagają z jednej strony właściwie dobrać ćwiczenia, a z drugiej służą pewnej kwantyfikacji wyników usprawniania (p. ryc. 121).
Testy kanału nadgarstka (Phalcna [test zginania nadgarstka] czy objaw Tinela) służą do wykrywania zespołu cieśni tego kanału. Pierwszy polega na biernym utrzymywaniu przez badającego zgiętych nadgarstków przez okres ok. 1 minuty, a drugi na opukiwaniu nadgarstka ponad jego tunelem. W obu przypadkach dodatnia próba jest wówczas, gdy badany odczuwa parestezje - w obrębie kciuka, palca wskazującego i w połowie palca serdecznego w pierwszym teście, a obwo-dowo od nadgarstka w drugim.
Testy neuropsychologiczne stanowią bardzo liczną grupę różnorodnych testów, z których część ma sporą wartość w praktyce fizjoterapeutycznej. W całej tej grupie można wyróżnić testy przesiewowe, testy (skale) inteligencji i opisane już testy rozwoju psychomotorycznego, testy pamięci oraz testy myślenia abstrakcyjnego i wyższych procesów poznawczych, a także postrzegania (percepcji) i inne.
Testy niestabilności kolana pozwalają na określenie, które więzadło uległo uszkodzeniu oraz na określenie rodzaju niestabilności - np. przedniej (test szufladkowy przedni), tylnej (szufladkowy tylny i grawitacyjny), przyśrodkowej (test odwiedzeniowy [koślawienia]), bocznej (przywiedzeniowy [szpotawieniaj), przednio-bocznej (krzyżowy, Slocum), tylno-bocznej (szufladkowy Hughstona), przednio-bocznej rotacyjnej (Hunghlona [pchnięcia], Loose, Maclntosha, Slocum ALRI), tylno-bocznej rotacyjnej (rotacji zewnętrznej i przeproslu, Jacoba), uszkodzenia więzadła krzyżowego przedniego (Lachmana) itp.
Testy niestabilności łokcia polegają na próbach biernego przywiedze-nia lub spychania do szpotawego ustawienia dystalnej części zgiętego do 20-30° przedramienia (więzadło boczne), albo w kierunku przeciwnym (odwiedzenie, koślawość), przy próbach dla więzadła przyśrodkowego. Próba jest pozytywna w przypadku odczuwania bólu, albo wystąpienia ruchomości w badanym kierunku.
Testy niestabilności stopy, np. objaw szufladkowy stopy przedni, czy testy uszkodzenia więzadeł stopy (Kleigera, nachylenia pięty), służą wykrywaniu i określaniu rodzaju niestabilności stopy.
Testy otworu wielkiego klatki piersiowej służą do wykrywania i identyfikowania zespołu o tejże nazwie. Ogólne zasady ich wykonywania są podobne jak w testach diagnozujących ucisk na korzonki nerwowe. Należą tu m.in.