G. Biriicttfci-GrabowtlMi. Z. Mikulski. H)iłroh>xia ogólno. Warwa w a 2005 ISBN 83 01-145?9-X. V by WN PWN 2005
Rys. 111. Występowanie marzłoci na półkuli północne) (wg Jani. 1993)
B
Zj
Cl
C
7T
C
W obszarach z marzłocią trwałą mogą występować tzw. taliki. czyli mniejsze lub większe obszary niezamarzniętego i przepojonego wodą gruntu. Wypływy wody gruntowej na terenie nachylonym prowadzą do powstania wykwitów lodowych, tzw. naledzi (mniejsze formy) i tarynów (większe formy).
Marzłoć trwała zajmuje największe powierzchnie w północnej i północno-wschodniej Azji (w samej Rosji zajmuje aż 11 min km2) i w Kanadzie (rys. 111). Występuje także w północno-wschodniej Europie, na wyspach Oceanu Arktycznego i na Grenlandii. Na półkuli południowej występuje tylko na obszarze 1 min km2; jest nim Antarktyda i południowy kraniec Ameryki Południowej. Trwała marzłoć występuje także w Wysokim Kaukazie, w górach Azji Środkowej oraz w górach Sichote-Alin.
3. SYSTEM HYDROGRAFICZNY
3.1. Zlewnia, dorzecze, zlewisko
Występujące na powierzchni lądów wody powierzchniowe: źródła, cieki, zbiorniki wodne, bagna stanowią sieć wodną. Sieć ta tworzy system wodny, ujęty w granicach określonej w terenie jednostki hydrograficznej. Podstawową jednostką hydrograficzną
co
co
co
126