str104

G. Biriicttfci-GrabowtlMi. Z. Mikulski. H)iłroh>xia ogólno. Warwa w a 2005 ISBN 83 01-145?9-X. V by WN PWN 2005

Im mniejszą wartość ma ten współczynnik, tym słabiej jezioro jest uzależnione od swojej zlewni.

Jeziorność zlewni można także scharakteryzować na podstawie ważonego współczynnika jeziorności K_n

gdzie: A_ljez, A_2feiL, A_nja_ - powierzchnia jezior (km²), A,, A₂, A„ - zlewnia jezior (km²), A - zlewnia całkowita (km²).

2.3.2. Obszary zabagnione

Obszary zabagnione, potocznie nazywane bagnami, są to obszary trwale nasycone wodą słodką lub słonawą. W skali globu magazynują 11.47 min km¹ wody, zajmują 6% powierzchni lądów i występują we wszystkich szerokościach geograficznych od strefy tundry, poprzez szerokości umiarkowane, zwrotnikowe do równika (tab. 17). Najwięcej obszarów podmokłych występuje w strefie tundry i tajgi, a także na równinach zalewowych, zwłaszcza w deltach dużych rzek

Tabela 17. Obszary zabagnione (dane wg Global Peał Resources, 1996, uzup.)

Kontynent (państwo)	Obszary zabagnione ogółem (km²)	Bagnistość (%)	Torfowiska (km²)
Europa w tym:	957 OIH)	9,1	957000
Rosja tez. europ.)	600000	13.2	600000
Szwecja	104000	23.1	104000
Finlandia	89000	26.3	89000
Białoruś	29000	14.0	29000
Norwegia	23 700	7,3	23700
Wielka Brytania	17500	7.1	17 500
Azja w tym:	2161 000	5,0	1 112000
Syberia	1660000	13.3	760000
Indonezja	270000	14.1	270000
Chiny	145000	1,5	10441
Malezja	28 500	8.6	25 500
Irak	17900	4.1	17900
Birma	9650	1.4	9650
Bangladesz	6 300	4.4	600
Afryka	340000	U	58000
w tym:
Uganda			14 200

• ' W Polsce obszary zabagnione zajmują 13,9% powierzchni; najwięcej jest ich na Polesiu Lubelskim (w dolinie Tyśmicnicy i Krzny) oraz Nizinie Północnopodlaskicj (w Kotlinie Biebrzy, w dolinach Supraśli i Ełku. a także w dolinach dopływów Narwi) (Dembek i in., 1999).

104

©