Zasady Wykładni Prawa L Morawski2

■ Zasady wykładni prawa ■

ment ad absurdum może być wywód SN odnoszący się do nieobowiązują-cego już obecnie art. 102 k.p.k. W wielu swoich orzeczeniach SN trafnie dowodził, że w trybie tego artykułu dopuszczalne jest stwierdzenie nieważności jedynie orzeczeń sądowych, którymi rozstrzygnięto o przedmiocie postępowania, a nie orzeczeń incydentalnych, ponieważ przyjęcie tego ostatniego stanowiska prowadziłoby do kuriozalnych konsekwencji skutkując unieważnieniem całego postępowania w przypadku choćby wady postanowienia o odroczeniu rozprawy, czy dopuszczeniu dowodu (postanowienie SN z 15 kwietnia 1999 r., V KO 96/98, OSNKW 1999/5-6/25). Trafnie też wskazuje sąd apelacyjny, iż przepis art. 124 § 1 kw.²⁶ nie może być interpretowany w taki sposób, by zniszczenie każdej rzeczy prowadziło do odpowiedzialności karnej, ponieważ absurdem byłoby uznać za przestępstwo spalenie np. cudzej gazety (wyrok sądu apelacyjnego w Krakowie z 22 stycznia 1997 r., II AKa 304/96, Prok. i Pr. 1997/9/25)²⁷.

8. Wykładnia komparatystyczna

Wskutek tendencji integracyjnych w Europie i na świecie sądy nie tylko w naszym kraju, ale praktycznie we wszystkich państwach demokratycznych coraz częściej odwołują się do orzecznictwa i dorobku doktryny w innych krajach. Istnieje zresztą od dawna utrwalona tradycja korzystania w krajach commoti law z dorobku orzecznictwa i dokttyny angielskiej, a w krajach niemieckojęzycznych - z dorobku orzecznictwa i doktryny przede wszystkim niemieckiej. Wykładnię tego rodzaju można nazwać wykładnią lub argumentem komparatystycznym (prawno-porównawczym). Jak powiedzieliśmy, jej znaczenie zwłaszcza w orzecznictwie sądów konstytucyjnych stale rośnie. W naszym kraju przeważa powoływanie się na orzecznictwo i doktrynę sądów francuskich i niemieckich, chociaż spotykamy się również z odwołaniami do judykatury i doktryny anglosaskiej.

■ W wykładni przepisów można uwzględniać zasady interpretacji podobnych przepisów w innych krajach.

²⁶    Art. 124. § 1. Kto cudzą rzecz umyślnie niszczy, uszkadza lub czyni niezdarną do użytku, jeżeli szkoda nie przekracza 250 złotych, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.

²⁷    Por. też wyrok z 09.03.2004, III SK 15/04, OSNP 2004/24/428.

msM 172    ■*