mmm Zasady w)'kładni prawa ■ **
Jej popularności sprzyja niewątpliwie ramowy charakter traktatów unijnych oraz fakt, że UE jako pewien projekt ustrojowy ulega stałym przeobrażeniom, a wraz z nimi ulega zmianie prawo wspólnotowe oraz zasady jego interpretacji. Z tego też powodu wykładnia prawa wspólnotowego ma charakter bardziej dynamiczny niż statyczny79. W związku z tym niektórzy uważają, że nawet w przypadku, gdy rezultat wykładni językowej jest jasny interpretator powinien szukać jego potwierdzenia w wykładni celowościowej, aby nie dochodziło do akceptacji takich rezultatów wykładni językowej, które mogą się okazać sprzeczne z aktualnymi celami polityki unijnej80.
Zdaniem wielu autorów to właśnie wykładnia celowościowa odgrywa w prawie unijnym funkcję priorytetową i opinia ta znajduje wsparcie w znacznej liczbie orzeczeń ETS81. Ten ostatni pogląd uznać jednak należy za przesadny, ponieważ gdyby tak było to ETS mógłby w nieograniczony sposób odstępować od tekstów prawa unijnego, a to trudno byłoby pogodzić z zasadą państwa prawa, na której przecież opiera się porządek unijny. Wykładnia celowościowa, to jednak niewątpliwie jedna z najczęściej stosowanych metod wykładni przepisów prawa unijnego. Mówiąc o dotychczasowej praktyce stosowania tej wykładni powiedzieć można, że była ona niewątpliwie inspirowana celem jak najpełniejszego zintegrowania państw członkowskich (ever closer union) w oparciu o cztery podstawowe wolności: wolność przepływu osób, dóbr, kapitału i usług i w tym sensie powiedzieć można, że interpretacja prawa unijnego oparta jest na domniemaniu in dubio pro communitate82. Mówiąc o wykładni teleologicznej, czy szerzej funkcjonalnej prawa unijnego trzeba mieć stale na uwadze, że ma ona charakter dynamiczny i musi być zawsze rozważana w kontekście zmieniających się w czasie wizji tego, czym ma być UE. Można powiedzieć, że nawet los dyrektywy ever closer union, czy też dyrektywy in dubio pro communitate nie jest do końca pewny, ponieważ jak tego dowodzą doświadczenia z projektem konstytucji europejskiej nie jest wcale przesądzone, czy wszystkie państwa zechcą realizować projekt pogłębiania integracji, a jeśli tak, to w jakiej formie i na jakich zasadach.
m D. Fiedorów, Wykładnia celowościowa prawa wspólnotowego w orzecznictwie sądów UE, [w:] Wykładnia prawa Unii...
80 A. Kalisz, op. cit., s. 165 i n.
81 Ibidem, s. 170 i cyt. tam orzecznictwo,
82 C. Buck, op. cit., s. 139, 212; N. Kennelly, op. ciL., s. 671.
■ ■ 310 ■ «s