Untitled Scanned 48

- 96 -

do postaci tablicy Karnaugha - rys.3.32e„ jj_a podstawie tej tablicy otrzymuje się

- 96 -

Wzbudzenia przerzutnikdw wyznaczyć nożna posługując się (podobnie Jak w przypadku przerzutnikdw wz - przykład 2) uniwersalną tablicą przejść - iys.3.32f.

Tworząc postać alternatywną funkcji wzbudzeń J_Q»f»^Qo ^ na podstawie tablicy wzbudzeń przerzutnike Q_q, skleja się te pola, w ktćrych sygnałowi J_Q odpowiada wartość 1 (w tablicy uniwersalnej pola z pogrubioną Jedynką PI) oraz ewentualnie te pola, w ktćrych wartość sygnału J_Q Jest nieokreślona ze względu na postać macierzy przejść przerzutnika JK (w tablicy uniwersalnej pola z pogrubionym zerem - PO oraz z niepogrubio-ną Jedynką - PI), a także pola nieokreślone w tablicy przejść (w tablicy uniwersalnej pola P-). A więc

(3.7)

(3.8)

J » 2U P1,(F0,P1,P-)

Analogiczny zapis dla wzbudzenia K ma postać K = 2D PO, (PI,PO,P-)

Foaługując się uniwersalną tablicą przejść układu oraz wzorami (3.7) i (3.8) wyznaczone wzbudzenia pozostałych przerzut-ników

^J1^fQ2'⁸1>⁽³o⁾    1.(2.3.4.5,6,7) - Q₀

K_ir«2.«1,^<ło⁾    6.(0.1,4.5,7) . q₂

J₂(Q₂,<J₁,Q₀) -£ 2, (4.5,6,7) . Q₁ -Q_q

K₂(Q2.Q₁.Q₀⁾ -E 6,(0,1,2,3,4,5,7) = Q,

Schemat licznika pokazany Jest na rys.3.32g.

Przykład 5

W tunelu do malowania natryskowego zastosowano fotokomórkę do wykrywania obecności dostarczanych taśmociągiem przedmiotów, przeznaczonych do malowania. Sygnał wyjściowy z foto-elementu przyjmie stan x=0, jeżeli dostarczony przedmiot znajdzie się na drodze strumienia światła fotokomórki. Należy zaprojektować układ synchroniczny, który wytwarzać będzie sygnał y»1 przez okres czterech taktów od momentu próbkowania, w którym zostanie stwierdzony stan x»0. Sygnał y=1 włącza urządzenia do malowania. Okres sygnału zegarowego dobrano tak, że nie jest możliwe przejście przedmiotu przez fotokomórkę między chwilami próbkowania, co prowadziłoby do niewykrycia tego przedmiotu. W układzie należy zastosować przerzutniki JK.

Rozwiązanie

Ponieważ projektowany układ nie realizuje określonego cyklu pracy, należy sądzić, że jest on układem o programie rozgałęzionym. W celu sformułowania pierwotnej tablicy przejść i wyjść należy utworzyć, podobnie Jak w przykładzie 1, przebieg czasowy zawierający przewidywane sekwencje zmian sygnału wejściowego - rys.3.33a.

Ponieważ w układzie synchronicznym informacje o stanie wejść pobierane są tylko w momentach próbkowania wyznaczanych przez sygnał zegarowy (przednie albo tylne zbocza impulsów sygnału zegarowego), na przebiegu czasowym, zamiast istniejącego w rzeczywistości ciągłego sygnału wejściowego x, pokazano ciąg wartości tego sygnału w kolejnych chwilach próbkowania.

Analizując przebieg czasowy układu możne wyróżnić pięć różnych taktów - stanów wewnętrznych układu. Przy założeniu, że zbudowany zostanie układ Moore^fa, liczby stanów wewnętrznych występujących w pierwotnej tablicy przejść i wyjść (rys.3.33b) nie da się zmniejszyć.

W układach synchronicznych, ze względu na sposób działania przerzutników, nie występują wyścigi. Dlatego też przy doborze kodu dążyć należy Jedynie do uzyskania najprostszych postaci funkcji wyjść i funkcji wzbudzeń. Do zakodowania stanów