Zdjęcie0282 (6)

Tabela 1.3. Zdjęcie fitosocjologiczne jako metoda badań

Podstawową metodą badań w fitosocjologii jest zdjęcie fitosocjologiczne, które stanowi materiał w analizowaniu zróżnicowania roślinności, identyfikacji i klasyfikacji zbiorowisk. Zdjęcie fitosocjologiczne jest przejrzystym i zwięzłym opisem płatu roślinnego dla danego typu fitocenozy — według ustalonego schematu.

W opisie tym obejmuje się te cechy płatu, które można stwierdzić w bezpośredniej obserwacji w terenie, mianowicie: a) dokładny spis gatunków roślin, b) ocenę ilościowoścł wg przyjętych kryteriów. Również, jeśli jest to możliwe, uzupełnia się zdjęcia dodatkowymi elementami, jak np. żywotność czy fenologia. Podstawowym warunkiem dobrego zdjęcia fitosocjologicznego jest reprezentatywność badanego płatu, tj. wykluczenie wszelkich „nietypowości”, np. miejsc wydeptanych, przy drodze, czy podlegających różnego typu zaburzeniom. Takie miejsca należy traktować odrębnie, gdyż ich opis jest materiałem do rozwiązywania problemów innych niż klasyfikacja zbiorowisk. Po starannym wybraniu płatu roślinnego sporządzana jest lista gatunków każdej jego warstwy i oceniany jest stopień Ilościowoścł (% pokrycia powierzchni próbnej) i towarzyskości (wskaźnik stopnia skupiania się gatunku) dla danego gatunku. Dla wykonania zdjęć fitosocjologicznych zakłada się w danym zbiorowisku powierzchnie podstawowe. Najczęściej stosuje się powierzchnie o wielkości 4 m², 10 m² lub 100 m², 400 m². Wielkość powierzchni zależy od stopnia zróżnicowania przestrzennego roślinności.