Zdjęcie1438

średnich pot i

zaloinienfe n( od poti Marku ui — potrzeb zwitianych < J nonuunt. Proce# owego uniasaletnianj prowadza — i tu Jut obaj autorzy są a

do autonomizacji ,.zastanego materiał'-

wogo" i względno] autonomii sfery p°*^nBV£**« ..Ton zwrot od fazy, w której formy określane są przez Jego treść ■— pisał Simnięn —— do fazy, w której formy wyniesione do ran* | gi wartości ostatecznych określają treść, dokośl nu Jo sic może najpełniej w dziedzinie ten wszystkiego, co nazywamy grą. Realne siły, po. trze by, impulsy tycia wytwarzają odpowiedni* formy naszego zachowania, które następnie J | grze albo raczej jako gra stają się samoistny™ I treściami, zyskują własną atrakcyjność. Polo, I wanie, podstępy, zachowanie sił fizycznvrk I

Immln będ/.l«; *' lob naturalny

—I fizycznych i duchowych, współzawodnictwo, stawianie tul szansę, na przychylność sił wyższych J wszystko- to odrywa się teraz od kolei zwykłe. go życia, uwalnia się od ciężaru jego materii a zatem wyzbywa się jego powagi. Dokonuj wyboru lub tworzy na mocy własnej decyzd przedmioty, w których się potwierdza d ujawnia w postaci czystej. Stąd płynie wesołość, ra-dosność gry i zarazem jej znaczenie symboliczne, które odróżniają ją od zwykłych żartów. Uzasadnia to analogię między grą a sztuką (...] Wszakże sens i istota zarówno gry, jak i sztuki polega na owej bezkompromisowej przemianie, w wyniku której formy wytworzone przez celowość życia i jego materię odrywają się od swego podłoża i same stają się materią i celem swej samoistnej ruchliwości, przyjmując z rzeczywistości życia to tylko, co może dostosować się do nowej orientacji, co może włą- | czyć się w ich samodzielne życie”

Przy takim ujmowaniu bytu społecznego ter- j

* Tamte. s. 54—55.

_

.

| ^{m n} "'Męczeństwo" mole byt interpretowany ^nflróżne ipoeoby, odpowiadające triem [ Wkulonym poprzednio poziomom. W pierw-I m Moczeniu „społeczeństwo" będzie orna-I cało zbiorowisko wchodzących ze sobą w sto* I simki Jednoitek, uwiecznionych, o więc pozo* stających ze solą w określonych stosunkach; empiryczni* wykrywalni siei tych stosunków może tyć opisana i opis tiki jest jednym z zadań socjologii' W drugim znaczeniu „społeczeństwo" oznaczać może całość istniejących stosunków społecznych, zobiektywizowanych w formie instytucji społecznych i wyznaczających pewną sieć współrzędnych, w których jednostka może 'zaistnieć (powiedzmy: zestaw ról społecznych, jakie może odgrywać). Różnica między desygnatami tego terminu będzie taka sama, jak różnica między materialną figurą geometryczną a figurą geometryczną idealną, wyliczoną i wykreśloną w podręczniku geometrii. Jest jednak jeszcze trzecie znaczenie i trzecie zastosowanie terminu „społeczeństwo"

- pojmowane jest ono jako całokształt możliwych do realizacji form uspołecznienia, dopuszczalnych na gruncie wzorów zachowań oferowanych przez kulturę i realizowanych, ale de facto niezrealizowanych poza, tyć może, sferą gry społecznej (prowadzonej w sztuce czy nauce, a więc w „kulturze")Gdy używamy terminu „społeczeństwo" w tym ostatnim znaczeniu, możemy powtórzyć za Simmlem, iż dana zbiorowość może być społeczeństwem w stóp-¹¹ interpretacja przedstawiona tuta] rozmija tlą nieco z interpretacją D, Levlne'a, który wyróżnia dwie koncepcje społeczeństwa - trzeci poziom ma być według niego zarezerwowany wyłącznie dii tworów kultury. Z drugiej strony, ten lim autor wyróżnia niekiedy cztery takie poziomy: poziom form elementarnych interakcji, poziom zinstytucjonalizowanych struktur, poziom autonomicznych form „zabawowych", gier i poziom tomy rodzajowej społeczeństwa jako takiego (0. Levine: Jw., i. XXVII).