B. przeniesienie chorego do ośrodka odległego o 2,5 godziny drogi, w którym doświadczony zt kardiologów pełni 24-godzinny dyżur w pracowni hemodynamiki
C. podanie połowy dawki leku fibryno lityczne go i skierowanie chorego na koronarografię podanie leku fibrynolitycznego w pełnej dawce
E. żadne z powyższych
59-letnia kobieta z wadą serca rozpoznaną wiele lat wcześniej (przebycie gorączki reumatycznej trudne do ustalenia), z nawracającym napadowym migotaniem przedsionków oraz nadciśnieniem tętniczym, została przyjęta do Kliniki z powodu kolejnego epizodu migotania przedsionków z towarzyszącą dusznością wysiłkową. Chora nie leczyła się regularnie, sporadycznie przyjmowała leki hipotensyjne. Przy przyjęciu stwierdzono w wywiadzie znaczne ograniczenie tolerancji wysiłku (III klasa NYHA) oraz zwiększenie częstotliwości napadów migotania przedsionków w ostatnim czasie (do kilku w tygodniu).
W badaniu przedmiotowym: czynność serca szybka (120-130/min) i niemiarowa, utrudniająca ocenę tonów serca i szmerów patologicznych; po farmakologicznym zwolnieniu częstotliwości rytmu komór stwierdzono głośny, "kłapiący" I ton z holodiastolicznym szmerem rozkurczowym nad koniuszkiem, słyszalnym szczególnie dobrze po ułożeniu chorej na lewym boku; ciśnienie tętnicze 110/80 mm Hg; symetryczne trzeszczenia u podstawy obu płuc; symetryczne obrzęki obu podudzi. W badaniach dodatkowych: EKG - migotanie przedsionków z częstotliwością zespołów komorowych 80-90/min, normogram; RTG klatki piersiowej - powiększona sylwetka serca, zwłaszcza w zakresie lewego przedsionka i prawej komory oraz poszerzone żyły górnopłatowe.
niedomykalność zastawki aortalnej
powstanie w przebiegu migotania przedsionków skrzepimy w jamie lewego przedsionka utrudniającej przepływ przez ujście mitralne zwężenie zastawki mitrałnej ubytek w przegrodzie międzyprzedsionkowej
czynnościowa niedomykalność mitralna wskutek przewlekłej niewydolności serca w przebiegu nieleczonego nadciśnienia tętniczego
A. digoksynę i beta-bloker celem zwolnienia czynności komór w czasie migotania przedsionków
B. odstawienie leku moczopędnego zażywanego przez chorą ze względu na niskie wartości RR y(^ badanie echokardiograficzne przezprzełykowe gdyż badanie echokardiograficzne przezklatkowe
na pewno nie dostarczy wystarczajÄ…cych informacji do postawienia rozpoznania i ustalenia dalszego leczenia
D. badanie echokardiograficzne przezklatkowe gdyż jest ono wystarczające do postawienia rozpoznania i ustalenia dalszego leczenia
E. wykonanie podstawowych badań krwi: morfologia, kreatynina, glikemia
konieczne jest jak najszybsze przywrócenie rytmu zatokowego za pomocą kardiowersji elektrycznej
wykonanie kardiowersj i elektrycznej celem przywrócenia rytmu zatokowego musi być koniecznie poprzedzone badaniem echokardiograficznym przezprzełykowym
wykonanie kardiowersj i elektrycznej celem przywrócenia rytmu zatokowego może być rozważane wyłącznie po przeprowadzeniu leczenia operacyjnego wady
wykonanie kardiowersj i elektrycznej celem przywrócenia rytmu zatokowego może być rozważane wyłącznie po przeprowadzeniu leczenia przezskórnego wady prawdziwe C i D
Mężczyzna, lat 60, zgłosił się do lekarza kardiologa z powodu wysiłkowych bólów zamostkowych