55
- powstawanie zarodków nowych ziaren i ich rozrost,
- znaczny rozrost ziaren nieodkształconych kosztem ziaren odkształconych - tworzenie się struktury gruboziarnistej.
Wyżarzanie materiału w zakresie wartości temperatury, w których następuje wyłącznie stopniowy zanik naprężeń wewnętrznych nosi nazwę wyżarzania odprężającego lub zdrowienia. Po procesie zdrowienia właściwości mechaniczne materiału ulegają jedynie niewielkim zmianom, natomiast zwiększa się konduktywność i odporność na korozję.
Zdrowienie jest to więc zabieg cieplny, stosowany w celu usunięcia następstw obróbki plastycznej na zimno, bez tworzenia nowej struktury oraz bez przesuwania granic ziaren struktury istniejącej.
1.70. Zjawisko tworzenia się nowych, nieodkształconych ziaren nazwano rekrystalizacją, a temperaturę, w której zostaje zapoczątkowany proces rekrystalizacji temperaturą rekrystalizacji TR. Wyżarzanie w temperaturze powyżej TR określa się mianem wyżarzania rekrystalizacyjnego.
Wartość Tr zależy od:
- rodzaju metalu lub stopu,
- stopnia zgniotu,
- czystości materiału.
Im większemu zgniotowi został poddany materiał, tym TR ma mniejszą wartość. Najniższa, przy dużym zgniocie, temperatura rekrystalizacji wynosi:
- dla metali technicznie czystych — 0,3...0,4 temperatury topnienia T ,
- dla stopów — 0,6...0,8 T ,
- dla metali o bardzo dużej czystości - 0,1...0,2 T .
Przy małych zgniotach wartości temperatury rekrystalizacji mogą być znacznie wyższe.
W wyniku wyżarzania rekrystalizacyjnego własności materiałów osiągają wartości właściwe dla materiału przed zgniotem.
Wielkości ziaren powstających po rekrystalizacji zależą od:
- wielkości zgniotu,
- temperatury wyżarzania,
- czasu wyżarzania.
Stopień zgniotu silnie wpływa na wielkość ziaren. Istnieje tzw. zgniot krytyczny (w zakresie stosunkowo małych odkształceń, zwykle 1... 10%), po którym w temperaturze rekrystalizacji następuje silny rozrost ziaren. Dla mniejszych i większych stopni zgniotu uzyskuje się w procesie wyżarzania strukturę drodnoziarnistą.
Wyżarzanie rekrystalizacyjne jest szeroko stosowanym zabiegiem przy wytwarzaniu takich półwyrobów, jak: druty, pręty, blachy, rury itd., które są poddawane obróbce plastycznej na zimno.
Ponieważ zgniot umacnia metal nie można w jednej operacji nadać wyrobom ostatecznego kształtu lub wymiaru. Metal umocniony przez zgniot traci własności