ScannedImage 80

158

» '

^ IV. 4. Choćby oczy wasze dotknęły przelotnie Jakiejkolwiek niewiasty, niech nie spoczywają na żadnej z nich. Nie je3t bowiem wzbronione widzieć kobiety, gdy wychodzicie, lecz pożądać ich lub być przez nie pożądanym jest wielkim występkiem. Bowiem nie tylko przez dotknięcie i przez uczynek, ale także przez spojrzenie przychodzi pożądanie i nawzajem budzi się ono w kobietach. Nie mówcie, że macie duszę skromną, jeśli macie oczy bezwstydne, bo bezwstydne oko je3t zwiastunem bezwstydnego serca...

V. 2. W ten również sposób niech nikt nie pracuje dla siebie, lecz

> -dobra. z więk

wszystkie wasze prace niech

szym staraniem i gorliwością, niż gdybyście to czynili sami dla siebie. Miłość bowiem, o której zostało napisane, że "nie szuka swego”, tak ma być zrozumiana, że to, co wspólne, przekłada się nad to, co jest własne, a nie własne nad to, co jest wspólne. I poznacie, że im więcej postąpiliście w doskonałości, tym bardziej będziecie przekładali sprawy wspólne nad wasze, aby gdzie chodzi o rzeczy konieczne, choć przemijające, górowało to jedno, co przetrwa: miłość.

5. Mycia ciała* szczególnie zaś gdy zachodzi konieczność ze względu na chorobę, nie należy bynajmniej zakazywać* należy je myć bez szemrali* z porady lekarza, aby nawet ten, kto nie chce tego czynić, czynił * nakazu przełożonego to, co potrzebne jest dla zdrowia...

* 6# W końcu, jeśli sługa Boży cierpi na boleści ukryte, trzeba mu uwierzyć bez wahania, gdy mówi, że cierpi. Należy jednak poradzić się lekarza, jeśli się ńie jest pewnym, czy dla uleczenia tego bólu odpowiada to, co sprawia przyjemność.

VI. 1. Niech między wami nie ma_sporów; ^dyby wybuchły, kończcie le^-jak najszybciej, aby gniew nie rozpalił 3ię w nienawiść, a śdśbło nie urosło w belkę i z duszy zrobiło mordercę. Tak bowiem czytacie: "Kto nienawidzi brata swego, jest mordercą".

2. Jeśliby ktokolwiek zranił drugiego obelgą, złorzeczeniem lub też pomówieniem o zbrodnię, niech pamięta, aby jak najszybciej zadośćuczynieniem zaleczył to, co uczynił; ten natomiast, który zo3tał obrażony, niech bez wahania odpuści... Lepszym jest zaś ten, który, choć często ulega pokusie gniewu, jednak szybko prosi, by mu odpuścił ten, którego uznaje, że obraził, od tego, który wprawdzie rzadko ulega gniewowi, ale też trudniej skłania się do proszenia o przebaczenie. Ten zaś, kto nigd o przebaczenie nie pro3i albo też nie pro3i z serca, trwa w klasztorze niepotrzebnie, choćby stamtąd go nie wypędzono.•.

i_f zacho-.vując aa-

ko^toła zachowane, a Jeśli coś nie zostałoby zachowane, nie powinien on z niedbalstwa pomijać tego milczeniem, lecz ma zadbać, by zo3tało poprawione i sprostowane..•

3.    Ten zaś,' który jest waszym przełożonym, niech nie będzie szczęśliwy dlatego, że przez swoją władzę panuje, lecz dlatego, że służy w miłości. Wobec was niech będzie wyniesiony czcią, wobec Boga natoraiast, ze względu na Jego bojaźń, niech padnie do waszych stóp. Wobec wszystkich niech daje przykład dobrych uczynków, niech gani niespokojnych, niech pociesza lękliwych, niech przyjmuje chorych, niech będzie wobec wszystkich cierpliwy. I chociaż i jedno i drugie jest konieczne, niech przedkłada, aby być przez was kochany niż aby wzbudzać-lęk, pamiętając zawsze, że przed Bogiem zda sprawę za was,

4.    Toteż okazując większe posłuszeństwo, zmiłujcie się nie tylko nad samymi sobą, ale przede wszystkim nad nim, bo spomiędzy was, o ile stoi wyżej, o tyle znajduje się w większym niebezpieczeństwie.

Porządek klasztoru - tamże, s. 101 n.

1. Nade wszystko, bracia najmilsi, należy miłować Boga, a następnie i bliźniego, bo to najważniejsze przykazania, jakie otrzymaliśn\y.

3* Należy pracować od rana do sękaty; od seks ty do nony oddawać się^ studiom; na nonę trzeba zwrócić kodeksy, a po posiłku należy wykonać swoją pracę w ogrodzie, czy tam, gdzie trzeba, aż do czasu nieszpór.

5* Niech nikt nie czyni czegokolwiek szemrząc, aby nie zginął z wyroku podobnego temu, który dotknął szemrzących /na pustyni/.

6. Należy być posłusznym z wiernością: po Bogu należy czcić swego ojca, przełożonemu zaś swojemu trzeba być posłusznym tak, jak przystoi świę tym.

9.    Niech u nich nie ma miejsca słov/o "próżniactwo¹¹ • Od rana należy zasiąść do swojej pracy. Po modlitwach tercji niech ponownie idą do sy/o-jej pracy. Niech nie stoją plotąc bajki, chyba że mówią o jakichś sprawach pożytecznych dla duszy. Siedząc przy pracy należy milczeć, chyba że sama konieczność pracy wymaga tego, aby ktoś mówił.

10.    Jeśli kto nie będzie starał się wypełnić tych rzeczy ze wszystkich swoich sił z pomocą zmiłowania Bożego, i w upartości ducha będzie