n
M KaiiN0W8KA-Zdun
karotenu (prowitaminy A), mającego duże znaczenie w procesach wzrostu zwierząt.
Areał uprawy marchwi jest w Polsce nieduży, uprawia się ją głównie w gospo* darstwach indywidualnych i tam, gdzie jest względny dostatek siły roboczej, ponieważ nie istnieją specjalistyczne maszyny dostosowane do jej uprawy, a zwłasil cza do zbioru.
Marchew charakteryzuje się także dużą rozpiętością plonowania. Na glebach lekkich, ziemniaczanych plony korzeni marchwi wahają się w granicach 20-40 t/hj|j na glebach dobrych mogą być znacznie większe - dochodzą nawet do 85 t/haś (Paprocki, 1974).
Głównym składnikiem suchej masy marchwi są cukry, głównie glukoza i sacha-i roza (tab. 4.1).W miarę upływu okresu wegetacji zawartość glukozy zmniejsza się, a wzrasta zawartość sacharozy, dzięki czemu korzenie stają się wtedy słodsze, 1 najsłodsze są w okresie zbioru. W okresie przechowywania zachodzi proces odwrotny.
Tabela 4.1. Przeciętny skład chemiczny korzeni marchwi (%)
Woda |
Su cha masa |
Cu kry |
Bezazoto-we związki wyciągowe |
Włókno surowe |
Tłuszcz surowy |
Substancje azotowe |
Popiół surowy |
87,7 |
12,3 |
6,4 |
2,6 |
2,6 |
1,0 |
1,2 |
0,8 |
Marchew odznacza się małą zawartością suchej masy (10,2-12,3%), ale w 100 świeżej masy znajduje się 6-11 mg beta-karotenu, 6-10 mg kwasu askorbinowego,J9 po około 60 mg witamin Bj i B2 i około 500 mg witaminy PP. Zawartość cukru (sa-|j charozy) waha się od 3,3 do 6,4%. Korzenie marchwi zawierają znaczną ilość żetaffl za, wapnia i fosforu, co ma znaczenie krwiotwórcze i dietetyczne.
Marchew (Dauus carota L.) należy do rodziny baldaszkowatych (ApiaceaejjM syn. Umbelliferae). Jej dzikie formy jednoroczne występują na terenie całej Europy!® i Azji. Marchew uprawna (Daucus carota ssp. sativa) jest formą o dwuletnim cykl^B wegetacji. W pierwszym roku długość okresu wegetacji zależy od odmiany. OdmiJH ny pastewne uprawiane w Polsce są późne, ich okres wegetacji trwa 160-180