szaradziarskich. Wyselekcjonowany nieliczny materiał jest makulaturowany.
Biblioteka Główna Uniwersytetu Marii Cu-rie-Skłodowskiej w Lublinie wprowadza do zbiorów egzemplarz obowiązkowy po wstępnej selekq'i. Odrzuca się skrypty nie związane z profilem uczelni, normy branżowe (za wyjątkiem księgoznawczych), komiksy, informatory kulturalne, mutacje gazet centralnych. Selekcja dotyczy 13% wpływu eo. Zbędne materiały są przekazywane od ręki do innych wyższych uczelni lubelskich, a także wykładane do bezpłatnego odstąpienia.
Dla książnicy kopernikańskiej w Toruniu oraz wojewódzkich bibliotek w Białymstoku, Kielcach i Koszalinie eo stanowi podstawę gromadzenia zbiorów. Nieznaczna selekcja jest prowadzona w Białymstoku (5% materiału) i w Koszalinie (10% materiału).
WNIOSKI:
Wszystkie biblioteki borykają się z ogromnymi trudnościami finansowymi, które zapewne nie zmniejszą się w ciągu najbliższych kilku lat. Z tych względów:
a) należy utrzymać egzemplarz obowiązkowy dla większej liczby bibliotek i w miarę możliwości jak najpełniejszy,
b) selekcja eo wynika z trudnych warunków lokalowych, w jakich znajduje się większość polskich bibliotek. Nie upoważnia ona zatem władz do ograniczania liczby egzemplarzy obowiązkowych dla bibliotek. Z ogromnej masy materiału biblioteki do zbiorów wprowadzają najcenniejsze. Polityka selekcyjna jest na ogół prowadzona prawidłowo, materiał nie jest marnowany — korzystają z niego inne uboższe jeszcze bardziej biblioteki
Dr Stanisław Kamiński jest kierownikiem Działu Gromadzenia Zbiorów Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego. Powyższy referat autor wygłosił w czasie konferencji poświęconej sprawom egzemplarza obowiązkowego, odbytej w Bibliotece Narodowej w dniach 25—26 listopada 1992 r.
PRZYPISY:
11 Patrz: Monitor Polski nr 34 z 1968 r, pozycja 234. 11 Referat niniejszy powstał dzięki materiałom nadesłanym przez następujące biblioteki: Bibliotekę Narodową, Bibliotekę Jagiellońską, Bibliotekę Uniwersytetu Łódzkie
go, Bibliotekę Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, Bibliotekę Główną Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, Bibliotekę Główną Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, Bibliotekę Uniwersytetu Wrocławskiego, Bibliotekę Śląską w Katowicach, Bibliotekę Publiczną mat. Warszawy, Wojewódzką Bibliotekę Publiczną i Książnicę Miejską w Toruniu i wojewódzkie Biblioteki Publiczne w Białymstoku, Kielcach i Koszalinie.
31 Karłowicz J, Kryński A., Niedźwiedzki W.: Słownik języka polskiego, tom 1, Warszawa, 1952, s. 53.
41 Patrz: Volumina legum, tom VIII, Petersburg, 1860, s. 587.
5) Patrz: Gaberle Eustachy: Egzemplarz obowiązkowy na ziemiach polskich dawniej i dziś z opracowanym zbiorem artykułów ustaw i rozporządzeń. Szkic historycz-no-systematyczny, Lwów, 1928.
6> Po odzyskaniu niepodległości w 1918 r. nie odrazu wprowadzono jednolite przepisy prawne dotyczące eo dla całego Państwa Polskiego. Odrębne przepisy odnosiły się do terenów byłego zaboru pruskiego. Kresów Wschodnich i zaboru rosyjskiego — patrz: Dekret w przedmiocie przepisów prasowych odnoszących się do byłego zaboru rosyjskiego. Dziennik Praw, nr 14 z 8.02.1919, poz. 186, s. 286; Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dn. 8.06.1922 r. dotyczące zmiany rozporządzenia z dn. 12.02.1919 r. w przedmiocie dostarczania bezpłatnych egzemplarzy obowiązkowych druków. Dziennik Ustaw RP, nr 49 z 5.07.1922 r., pozycja 437 i wreszcie Rozporządzenie Prezydenta RP z dn. 10.05.1927 r. o prawie prasowym. Dziennik Ustaw RP, nr 45 z 24.05.1927 r., poz. 398; Rozporządzenie Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych z dn. 4.07.1927 r. w sprawie bezpłatnego dostarczania druków dla celów bibliotecznych i urzędowej rejestracji. Dziennik Ustaw RP, nr 67 z 30.07.1927 r, poz. 595.
7) Patrz: Dziennik Ustaw PRL, nr 12 z 17.04.1968 r., pozycja 63.
31 Mamy na myśli nie tylko materiały merytorycznie traktujące o Polsce, ale także wszystkie wydane w polskim języku lub też języku obcym, stanowiące przekłady literatury polskiej lub dzieła polskich autorów.
91 Encyklopedia współczesnego bibliotekarstwa polskiego. Ossolineum, 1976, g. 120; nieco krócej pojęcie zdefiniowano w: Encyklopedii wiedzy o książce, Ossolineum, 1971, s. 651.
101 W praktyce wydawcy z Niemiec Zachodnich przekazywali eo w postaci darowizny do DB w Lipsku i odwrotnie książki z NRD w ten sam sposób wpływały do Frankfurtu nad Menem.
1,1 Dawna wschodnioberlińska Staatsbibliothek stała się oddziałem zawierającym zbiory retrospektywne i tylko w tym duchu zasoby tej biblioteki będą uzupełniane.
131 Patrz: Dziennik Ustaw RP, nr 67 z 1927 r., pozycja 595, paragrafy 2 i 3.
131 Patrz: Dziennik Urzędowy Ministerstwa Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, nr 3 z 1979 r, pozycja 9: Zarządzenie nr 1 Ministrów: Kultury i Sztuki, Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz Sekretarza Naukowego PAN z dnia 26.04.1979 r. w sprawie ustalania zasad i planu specjalizacji zbiorów materiałów bibliotecznych oraz wyznaczania bibliotek centralnych i określenia ich zadań.
23