cie tym osiągamy maksymalne korzyści^o'n^' pr2esta*^wzrastać. Wpunl<,
sie w Dozvrii rń>unA.----- y z konsumpcji - konsument znajduje
j iiicaw^yrT
się w pozycji równowagi.
ści marginalne ?ą° mniej^^^ ponieważ korzy,
dlatego przy niższym poziomie działalności kn™T dziatelnosci (konsumpcji) Opisaną zasadę malejących SSr319'* Są Większe' wykresie (wykres 4). V 9'nalnych możemy przedstawić na
lejący wzrost korzyści całkowitych jest wynikiem zjawiska malejących ko-, . marginalnych. Ponieważ każdy dodatkowy kilogram żywności konsumo-rZ^S° w ciągu tygodnia dostarcza konsumentowi coraz mniejszego zadowolenia wany mniejszych korzyści), stąd suma korzyści z konsumpcji coraz większej ilości żywności zmniejsza się.
Wykres 4. Całkowite i marginalne
korzyści konsumpcji żywności
ZASADA ROSNĄCEGO KOSZTU MARGINALNEGO
wzrostem konsumpcji) rośnie wraz
nak coraz wolnieiszv a no ncianr-c , korzyści całkowitych jest je
mpcji korzyści całkowitepize^ą^^^**"’0 WySOkich roz'T'iarów kons
Korzyściom osiąganym z działalności gospodarczej towarzyszą zawsze ko-szty alternatywne (korzyści z alternatywnego zastosowania ograniczonych zasobów). Dlatego zjawisko malejących korzyści marginalnych jest ściśle powiązane ze zjawiskiem rosnących kosztów marginalnych.
Przy danym dochodzie pieniężnym, którym dysponuje konsument w ciągu tygodnia, przeznaczanie coraz większej części dochodu na zakup odzieży oznacza, iż musimy rezygnować z coraz większej ilości jednostek żywności.
Wraz ze wzrostem konsumpcji odzieży zmniejszają się korzyści marginalne. Równocześnie koszt marginalny konsumpcji odzieży będzie wzrastał. Dzieje się tak dlatego, iż koszt marginalny odzieży jest równy korzyściom marginalnym z poświęcanej żywności. Ponieważ zwiększając konsumpcję odzieży rezygnujemy z coraz większej ilości konsumowanej żywności (poziom konsumpcji żywności spada) dlatego korzyści marginalne konsumpcji żywności zwiększają się natomiast koszty marginalne konsumpcji odzieży rosną.
Przypuśćmy, że nasz dochód pozwala zakupić 5 kg żywności tygodniowo. Wówczas korzyści całkowite z konsumpcji żywności znajdują się w punkcie A (wykres 4). Pierwszą jednostkę odzieży możemy otrzymać rezygnując z piątej jednostki żywności. Osiągamy zadowolenie (korzyść) z konsumpcji odzieży lecz nasze zadowolenie z konsumpcji żywności zmniejszy się z A do B (wielkość e). Wielkość ta jest kosztem marginalnym konsumpcji jednostki odzieży tygodniowo. Jeśli chcielibyśmy konsumować następną jednostkę odzieży musimy zrezygnować z czwartej jednostki żywności. Korzyść z konsumpcji kolejnej jednostki odzieży jest w tym wypadku mniejsza aniżeli poprzednio. Równocześnie koszt marginalny równy utracie zadowolenia z konsumpcji żywności jest większy (wielkość d). Całkowity 0S2t konsumowania dwóch jednostek odzieży wynosi e + d. Dalsze zwiększanie konsumpcji odzieży przynosi nam coraz mniejsze przyrosty orzyści (zadowolenia) przy równoczesnym wzroście kosztów margina-nych i całkowitych konsumpcji odzieży (kosztów rezygnacji z korzyści z konsumpcji żywności, które rosną wraz ze spadkiem rozmiarów onsumpcji żywności). Zmiany kosztów konsumpcji odzieży przedstawia wykres 5.
25
24