• samogłoski długie i krótkie
Samogłoski kończące sylabę ulegają
wydłużeniu poprzez podwojenie samogłoski, np. Ajokaasan „matka” (w zapisie
okasan), ło jo # 1/' oukii „duży” (w zapisie ókii).
Samogłoska o jo części ej niż przez podwojenie ulega podwojeniu przez dodanie u ó: ('t V D) souji „sprzątanie,
porządki” (zapisywane jako sóji).
Samogłoska X. e ulega również wydłużeniu poprzez dodanie i' i, jak na przykład w wyrazie \ sensei,
„nauczyciel, mistrz”.
• dostosowanie zapisu do wymowy wyrazów obcych
Coraz częstsze kontakty z obcokrajowcami i językami obcymi spowodowały pewne zmiany w systemie zapisu, a także wymowy słów pochodzenia obcego. Przykładem może być głoska w, jak w wyrazie wagon. Dźwięk w nie występuje w języku japońskim i na ogół jest czytane jak b, a zapisywane za pomocą sylab z rzędu \Xha ze znakiem udźwięcznienia dakuten, czyli np. !i, itd.
I tak, nazwisko Nowak po japońsku zostanie zapisane J 9, a odczytane przez
Japończyka nobakku. Możliwy jest jednak zapis dźwięku w za pomocą 'O u ze znakiem udźwięcznienia dakuten: J 7 V 9, które zostanie odczytane novakku.
Wymowa
uwagi dla Polaków dotyczące wymowy
Wymowa japońska jest stosunkowo łatwa i
Polakom nie nastręcza wielu trudności. Należy
jednak pamiętać o kilku regułach:
• o (tsu) wymawiamy jak ć w wyrazie cud.
• fu jest wymawiane pomiędzy hu a fu (dolna warga nie dotyka zębów podczas wymawiania/).
. r pozbawione jest drżenia charakterystycznego dla polskiego r. Należy je wymawiać w następujący sposób: ułożenie języka jest takie samo jak w przypadku r, ale staramy się powiedzieć /.
• wa wymawiamy jak la w słowie łaźnia.
• /on jest tylnojęzykowe, jak w wyrazie Kongo, hongo.
• wymowa samogłosek jest zbliżona do wymowy samogłosek w języku polskim.
- 13 -