Img10268

60

PODNOSZENIE KAMIENIA

(K. W. Vopel)

CELE

Tutaj dzieci mogą się zastanowić nad ważnym aspektem skutecznej współpracy, mianowicie dokładnie przyjrzeć się partnerowi, żeby lepiej skoordynować własną i cudzą działalność.

UCZESTNICY

Od 8 lat. Wielkość grupy dowolna. Dzieci powinny już znać zabawy interakcyjne.

CZAS TRWANIA Około 10 minut.

PRZEBIEG GRY

_mProponuję wam zabawę, która nazywa się „Podnoszenie kamienia”. Może-¹-' cie się w tej zabawie przekonać, jak potraficie współpracować z innym dziec

kiem. Wybierzcie sobie dziecko, którego jesteście ciekawi...

Ustawcie się tak, żebyście patrzyli na siebie, a wasze stopy były oddalone o około 50 centymetrów...

Nie rozmawiajcie już z sobą. Wyobraźcie sobie, że pomiędzy wami znajduje się wielki kamień, który możecie podnieść tylko wspólnymi siłami. Ten kamień macie zaraz podnieść na wysokość klatki piersiowej i następnie powoli położyć znowu na podłodze tak, żeby nie spadł wam na stopy i nie zgniótł wam palców.

Czy zrozumieliście, o co chodzi?...

Teraz zacznijcie, milcząc, podnosić kamień, powoli... całkiem powoli... Porozmawiajcie teraz z partnerem przez trzy minuty o swojej współpracy:

—    Jak porozumiewaliście się?

—    Czy wybrane tempo odpowiadało wam obydwóm?

—    W jakim stopniu dostosowywaliście wysiłek do siebie nawzajem?

—    Czy patrzyliście na siebie?

—    Jak pracujecie zazwyczaj razem?... (3 min.)

Zakończcie teraz rozmowę i wybierzcie sobie inne dziecko... Tym razem wyobraźcie sobie, że macie wspólnie podnieść ciężką skrzynię i następnie

postawić ją powoli na podłodze. Milcząc, zacznijcie podnosić skrzynią na wysokość klatki piersiowej i bardzo ostrożnie postawcie ją znowu na podłodze...

Porozmawiajcie teraz przez trzy minuty o swojej współpracy:

—    Jak teraz było w porównaniu z podnoszeniem kamienia?

—    Co się udało?

—    Co było trudne?

—    Jak porozumiewaliście się?

—    Jak zazwyczaj pracujecie razem?... (3 min.)

Wybierzcie jeszcze raz nowego partnera...

Tym razem wyobraźcie sobie, że macie podnieść chore dziecko i powoli położyć znowu na podłodze... Milcząc, zaczynajcie ostrożnie je podnosić... Porozmawiajcie teraz przez trzy minuty o swojej współpracy:

—    Jak tym razem postępowaliście?

—    Jak porozumiewaliście się?

—    Czy byliście dostatecznie ostrożni?

—    Jak uzgodniliście, kto ma chwycić z której strony?

—    Czy było dla was jasne, kto ma chore dziecko nieść za ramiona, a kto za nogi?

—    Jak zazwyczaj pracujecie razem?... (3 min.)

KRYTERIA OCENY

□    Z którym dzieckiem współpracowało mi się najlepiej?

□    Czy przestrzegałem zakazu rozmowy?

□    Co było szczególnie trudne?

□    Jak oceniam swoje zdolności do współpracy?

□    Z kim z grupy potrafię szczególnie dobrze współpracować?

□    Z kim z grupy współpraca sprawia mi trudności?

DOŚWIADCZENIA

Prowadzący może dzieciom ułatwić zadanie, jeżeli na początku eksperymentu jedna para zademonstruje tę współpracę bez słów.

163