8
(stara zabawa dziecięca)
Podczas tej zabawy interakcyjnej dzieci mają okazję, żeby się wyszaleć i sprawdzić swoją zdolność reagowania na wykreowane sytuacje. Mogą również jednocześnie dać wyraz swoim dwóm potrzebom, które w mniejszym lub większym stopniu wszyscy posiadamy, a mianowicie po pierwsze potrzebie tropienia innych i po drugie potrzebie zmylenia śledzącego i zniknięcia mu sprzed nosa.
Dzieci od lat ośmiu. Wielkość grupy nie jest ograniczona.
Proszę przeznaczyć na tę grę nie więcej niż 10 minut. Zamiast ją przedłużać, lepiej jest ją od czasu do czasu powtórzyć.
Potrzeba dużo wolnego miejsca, żeby dzieci mogły ustawić się swobodniej w dosyć obszernym kole.
Chciałbym wypróbować z wami grę w „Lisa i zająca”. Już po nazwie po-
‘-' znaliście pewnie, że chodzi tu o tzw. „grę prześladowczą”, czyli polowanie.
Proszę ustawcie się w kole dosyć szeroko i w dużych odstępach od siebie, jednak tak żebyście mogli dotknąć sąsiada za pomocą wyciągniętych ramion... Na początek potrzebujemy dwóch ochotników, którzy pomogą nam rozpocząć grę.. Po pewnej chwili zmienią ich inni. Kto chciałby rozpocząć grę?... Kto z was chce być lisem, a kto zającem?
Zając próbuje uciec przed lisem w bezpieczne miejsce, bo nie chce być przez niego pożarty. Lis próbuje złapać zająca, ponieważ jest bardzo głodny. Zając uważany jest za schwytanego, jeżeli wilk dotknie go obiema łapami, czyli rękami. Lis i zając biegną najpierw na zewnątrz wokół ustawionych w kole osób. Zającowi można dać przewagę trzech metrów. Zając ustawia się w tej wyjściowej pozycji trzy metry od lisa i zaczynają poruszać się na mój sy-
gnał. Zając może czuć siębezpiecznie i odpocząć, jeżeli uda mu się ustawić przed jednym ze stojących w kręgu dzieci, zanim dotknie go lis. W tej chwili dziecko stojące za zającem staje się nowym zającem. Musi on szybko wystartować i ratować się błyskawicznie przed głodnym lisem, robiąc w pewnej chwili zwód i ustawiając się przed innym dzieckiem z kręgu w bezpiecznym miejscu. Jeżeli lis w swojej prześladowczej gonitwie dopadnie wreszcie jakiegoś nieostrożnego i śmiałego zająca, muszą obaj zamienić się rolami, tzn. zając staje się lisem, a lis zającem. W taki właśnie sposób zabawa ta toczy się dalej. Proszę, przestrzegajcie zasady, że lis i zając mogą biec tylko na zewnątrz koła. Oczywiście mogą oni według uznania zmieniać kierunek, w którym się poruszają. Czy zrozumieliście wszystkie reguły gry?... Jeżeli tak, to zaczynamy...
O Co podobało mi się w tej zabawie?
O Czy coś w niej mnie denerwowało?
G Czy też byłem aktywnym uczestnikiem w tej grze? Czy coś mnie zaskoczyło?
G Czy byłem szczególnie odważnym i ostrożnym zającem?
G Czy dałem się specjalnie złapać, żeby móc zamienić rolę zająca na lisa? G W jakich jeszcze innych okolicznościach mógłbym nazwać się prześladowcą czy też tropicielem?
G Kiedy czuję się prześladowany?
G Na kogo w tej grupie najchętniej „zapolowałbym’*?
Ta zabawa świetnie nadaje się do tzw. „przełamywania lodów”. Proszę zadbać o to, żeby było dostatecznie dużo miejsca do zabawy oraz aby usunięto z najbliższego jej otoczenia niebezpieczne przedmioty.
Jeżeli prowadzący odczuwa ochotę do wzięcia udziału w tej zabawie, powinien się do niej przyłączyć.
37