(K. W. Vopel)
Podczas tej gry dzieci mogą zająć się ważnym aspektem swojej tożsamości, a mianowicie imionami. Rysunek pogłębia intuicyjne wyobrażenie o swoim imieniu i dostarcza obrazowego materiału do dyskusji podsumowującej.
Powyżej 8 lat. Wielkość grupy jest dowolna.
Potrzebne jest 30—45 minut.
Dla każdego dziecka kartka do rysowania i kredki świecowe.
Dzisiaj będziemy zajmować się naszymi imionami. Weźcie sobie, proszę,
L— papier i kredki. Zaraz wyjaśnię, o co chodzi w grze...
Chciałbym, aby każdy z was wypowiedział cicho swoje imię i narysował to, co mu się z nim kojarzy. Macie na to 15 minut...
A teraz w ciągu minuty zakończcie swoje rysunki. Podpiszcie je także... Pozostawcie rysunki na miejscu i przyjrzyjcie się temu, co namalowały dzieci, które was interesują. Jeśli chcecie, możecie porozmawiać z nimi i powiedzieć im, co sądzicie o ich rysunkach. Możecie stawiać sobie nawzajem pytania, jeśli czegoś nie zrozumiecie. Jeśli podejdziecie do jakiegoś rysunku, przy którym nie będzie autora, to po prostu zawołajcie go. Przeznaczymy na to 15 minut...
Proszą powiesić wszystkie rysunki na ścianie tak, żeby można było je oglądać podyskutować o nich, jeśli będzie to konieczne. Rysunki dzieci o tych samych imionach proszą powiesić obok siebie.
95