(K. W. Vopel)
Ta zabawa pozwoli dzieciom dokładniej zbadać nastawienie do sukcesu.
Od lat 12. Wielkość grupy jest dowolna.
CZAS TRWANIA Około 30 minut.
Dla każdego dziecka „Katalog sukcesu”
■A Chciałbym zająć się z wami pojęciem sukcesu. Daję wam na wypełnienie
-' „Katalogu sukcesu” 15 minut. Potem porozmawiamy wszyscy na ten temat...
Najpierw jednak — bezpośrednio po wypełnieniu katalogu — dobierzecie się w grupy po czworo* przeczytacie w tym gronie swoje odpowiedzi* żeby porównać je z innym. Macie na to następne 15 minut czasu...
Potem proszę przejść bezpośrednio do oceny poczynań dzieci i przeprawi-dzię podsumowanie zajęć.
D Co sprawiło mi przyjemność?
O Co było raczej trudne i męczące dla mnie?
O Jak się teraz czuję?
O Czy nauczyłem się czegoś nowego odnośnie samego siebie?
□ Czy moje nastaw ienie do sukcesu jest mniej więcej takie, że mogę odnosić sukcesy, ale niekoniecznie muszę je mieć?
O Na ile realnie i krytycznie oceniam siebie i swoje sukcesy?
O Czy potrafię zaakceptować swoje niepowodzenia?
□ Czy inni ludzie lubią mnie tylko ze względu na moje sukcesy lub dlatego. że nie odnoszę ich? — Kto?
fi Czy słyszę w sobie czasami głos. który wyraźnie nie chce żadnych sukcesów? Co mówi ten głos?
^ak'*-v Ponu'c dzieciom dojść do elastycznego nastawienia do sukcesu w ich
-------- ocenie. Może uda się prowadzącemu wypracować z dziećmi zrozumienie
dualizmu w pojmowaniu sukcesu i szczęścia i uświadomić im, że polega on na idealnie rozumianym, abstrakcyjnym widzeniu samego siebie z jednej strony (tzw. obraz życzeniowy), a jednocześnie realnym stosunku do siebie samego i swoich działań z drugiej strony.
Ul