Img10286

ZŁY CZARODZIEJ

(stara zabawa dziecięca)

CELE

W tej zabawie ruchowej dzieci mogą spożytkować swoje ciało i jednocześnie sprawdzić swoje reakcje. Za pomocą komponentów gry zabarwionych agresją pozbywają się one i odreagowują ukryte wrogie energie w dosyć łagodny i niewinny sposób. Jednocześnie wyzwolona zostaje u dzieci naturalna potrzeba wzajemnej pomocy, która znajduje wyraz w grze. Ogólnie biorąc dzieci uświadamiają sobie swoją własną żywiołowość oraz nawiązują lepszy kontakt między sobą.

UCZESTNICY

Wszyscy od lat ośmiu. Wielkość grupy jest dowolna.

CZAS TRWANIA

Na przeprowadzenie tej gry należy przeznaczyć 15 minut.

MIEJSCE

Należy wybrać do zabawy pomieszczenie, które nie jest zbyt małe, tak żeby wszystkie dzieci mogły po nim swobodnie biegać. Szczególną frajdę sprawia dzieciom przeprowadzenie tej gry w terenie.

PRZEBIEG GRY

Chcę zaproponować wam grę, która nazywa się „Zły czarodziej”. Wyjaśnię ‘    ' wam, co musi uczynić czarodziej.

Czarodziej chodzi w kółko i ma zamiar zamienić was w kamienie. Nie podoba mu się, jeżeli dzieci zaczynają się żwawo i swobodnie poruszać. Pragnie spokoju i nie chce, żebyście mu przeszkadzały. Musicie dobrze uważać, aby nie podejść za blisko do czarownika, ponieważ każdy, którego on dotknie, przemieni się natychmiast w kamień (czyli musi stać w bezruchu przez cały czas w takiej pozycji, w jakiej został dotknięty). Dziecko zamienione w kamień może zostać uwolnione tylko wówczas, gdy następne wpadnie w sidła czarodzieja i będzie ono miało jednocześnie ten sam kolor włosów. Nowo dotknięte dziecko może wtedy podejść do skamieniałego wcześniej, musi pogłaskać go po głowie i powiedzieć: JESTEŚ ZNOWU WOLNY. Celem

czarownika jest naturalnie przemienienie wszystkich dzieci w kamienie. Dlatego też będzie on szczególnie uważać, aby nie dopuścić do uwolnienia już skamieniałych poprzedników.

Czarownik ma na swoje czary dwie minuty czasu. Potem przybędzie inny czarodziej i będzie też próbował swojego szczęścia. Najlepszy w końcu okaże się ten czarownik, który w ciągu swoich dwóch minut zamieni w kamienie największą liczbę dzieci.

Czy zrozumieliście zasady gry i jej przebieg?... Kto z was chce być naszym pierwszym czarodziejem?

Proszą dać około sześciu osobom możliwość odgrywania roli czarownika.

KRYTERIA OCENY

O Co w tej zabawie dało mi najwięcej zadowolenia?

O Czy zdenerwowało mnie coś w niej?

D Czy czarownik próbował mnie zaczarować?

O Czy inne dzieci to spostrzegły i czy mnie wyzwoliły?

O Co bardziej podobało mi się, być czarodziejem, czy sprytnym dzieckiem uciekającym przed nim?

□    Czy znam ludzi, którzy podobnie jak ten czarodziej chcieliby zamienić dzieci w kamienie? Czy wyobrażam to sobie w przypadku niektórych?

□    Kogo zamieniłbym czasami w kamień? Kiedy uczyniłbym to z wielką chęcią?

DOŚWIADCZENIA

Czasami zdarza się, że dzieci uciekają czarodziejowi za daleko, oczywiście jeżeli pozwala na to duża przestrzeń zabawy lub też dzieci nie chcą podejmować zbyt wielkiego ryzyka. W takim przypadku powinno się ograniczyć pole zabawy po to, aby czarodziej miał także realne szanse na sukces. Szczególnie ważne jest, aby zwracać uwagę na to, czy dzieci rzeczywiście nieruchomieją w tej samej postawie, w jakiej zostały dotknięte przez czarodzieja. Z jednej strony może to doprowadzić do zabawnych sytuacji, z drugiej strony zwiększa potrzebę i tęsknotę skamieniałych dzieci za uwolnieniem przez inne z tak niewygodnych pozycji.