img15201 djvu

Oddać je właśnie pora, pod władze Augusta,

Lubo znał król przezorny, te Danajskie dary,

I myśl poświęcających i cele ofiary,

Bez względu na zwiększoną troskami siwiznę,

Chce sam iść, i gubioną zasłaniać ojczyznę.

A najpierwej, krwią sobie złączonego blisko,

W podleglejsze przygodom zsyła stanowisko,

Czasy książęcia tego i pojętność żywa,

Zawsze zwracane były do sztuki Gradywa.

Jak odważny, jak zdatny do tego rzemiosła,

Za Dunajem i Sawą sława to rozniosła,

Sypał on groble morzu i wojennym czynem.

Dał się znać nieodrodnym bohatera synem.

Jak się nadstawiał szczerze srogości przypadków, Jak wreszcie zgonu szukał, ma tysiące świadków. Wódz któremu obrony, część wierzono drugą,

Od Renu był przychodniem i dwóch panów sługą. Ten mu radził strzedz końców, lub sławnie umierać, Tamten mu żyć rozkazał i północ otwierać, Posłuchał mocniejszego i uniknął bitwy,

Groźnym hufcom zaporę odchyliwszy Litwy.

Tędy jak nagła powódź własne wojowniki, Mnóstwami szczupłe naszych okrążały szyki,

Niedość tylu zaburzeń, znowu z innej strony, Rodaków z Satrapami, poczet zgromadzony. Krzyczą! „Odstąpcie króla i nie gińcie marnie,

Do nas prawdziwych zbawców'.niech się żołnierz garnie. Jedno jest królów słuchać co jęczyć w kajdanach, Cała swobód podpora w nas, bogatszych panach."

A tak wojsko, do swego przyciągając składu, Dawnego znaną miarę przelali nieładu.

Chcą zwołać w Litwie radę, chce Moskwa, chcą Prusy, Na której to się działo, co kazały musy.