img186 (7)

jującego czystą

/5/

ajonego ciepła

j temperaturze,

j pary wodnej, j pary wodnej.

narf, wyznaczono ., korzystając z ra wodna",zmie-ców NBS przy u-l badawczych. Na wówczas kotłory-'A/ i /5/ uzyska-aerycznie przyj-r "punktu pary". aci wiązał war-jry pary T, tem-ciśnie-

ZB/

K oraz wl^:

ry" e

[22]. W następnych latach były one kilkakrotnie modytikowane. W konsekwencji zmiany skali temperatury bezwzględnej zostały one w 1957 r. przekształcone przez Goffa, przy uwzględnieniu nowej wartości temperatury izotermy "punktu pary" T=373,15K.

W 1965 r. [7] Goff podał zmodyfikowane wzory wiążące (zarówno dla przypadku wody jak i lodu) te same wartości ciśnienia pary nasyconej e_w ciśnienia pary "w punkcie pary" ę_wl,temperatury gazu T i temperatury punktu potrójnego T_q1

% - ^Fol (^T- V ^{ewi1,    /8/}

Zalecany obecnie przez WMO [5] wż&r Goffa i Gratcha z 1965 r. do obliczania ciśnienia pary nasyconej nad płaską powierzchnią wody w zakresie temperatury od -50 do 100°C przyjął postać następującą

log e_w = 10,795 74 (l - T_q1/t) - 5,028 00 log (T/T_ol)+

+ 1,504 75 . 10^-4 [l - 10-⁸'^{296 9}, (^T/Tol    +

+ 0,428 73 . 10^-3 [lO⁴-'^{769 55} ^ " ^Tol/^T^    ¹]+

+ 0,786 14 ,    /9/

Zalecany obecnie przez WMO [5] wzór Goffa i Gratcha z 1965.r. do obliczania ciśnienia pary nasyconej nad płaską powierzchnią lodu w zakresie temperatury -100 do 0°C jest następujący

log e_i = -9,096 85(T_q1/T - l) - 3,566 64 log [T_q1/t) +

+ 0,876 82 (l - T/T_o1) + 0,786 14.    /10/