img024 (45)

226

Rozwój po Śląsku: procesy kapitalizacji kultury w śląskiej społeczności górniczej

mów rozwojowych, formułowanych zarówno przez rozmaite instytucje naukowe, doradcze, jak i ośrodki władzy politycznej. Warto przypomnieć, że Komisja Europejska podczas spotkania ministrów odpowiedzialnych za politykę regionalną w Rotterdamie w 2004 roku, wskazując na potrzebę promocji lokalnego wymiaru strategii rozwojowych, uznała, że ośrodkiem rozwoju społecznego winny być zrównoważone społeczności lokalne (sustuiruiblc comnwnilics). Na spotkaniu ministrów w Bristolu (6-7 grudnia 2005 roku) przedstawiono szczegółowe propozycje realizacji wcześniejszych założeń, które znalazły się w Strategicznych Wytycznych Wspólnoty dla Spójności - dokumentu, który ustala ramy i priorytety dla programów finansowanych przez Unię w latach 2007-2013. Jako że programy Ul', dają szczególną możliwość realizowania podmiotowości przez wykorzystanie zasobów zewnętrznych, idea rozwoju „od dołu” ma dziś wyjątkową, dotąd niespotykaną, szansę realizacji.

Kilka lat temu polskie społeczności lokalne stały się elementem tego szerszego układu ponadnarodowego, jakim są struktury Unii Europejskiej. Obok wyzwań, jakie ten fakt z sobą niesie, między innymi dla lokalnej tożsamości, pojawiły się także bezprecedensowe możliwości finansowego oraz instytucjonalnego wsparcia lokalnego rozwoju. Czy jednak Polska lokalna będzie umiała z tych możliwości skorzystać? Warto się przyjrzeć lokalnym społecznościom, jak sobie radzą w globalnej rzeczywistości, w jaki sposób wykorzystują szanse, które ta rzeczywistość przynosi, jakie mechanizmy umożliwiają rozwój społeczności lokalnej w warunkach globalizacji. Proces alternatywnego rozwoju jest determinowany przez złożone interakcje uwarunkowań i czynników, które oddziałując na siebie nawzajem, przesądzają o możliwościach i kierunkach rozwoju społeczności. Dlatego określenie ich rzeczywistej dynamiki wydaje się tak istotne. Analiza przebiegu procesu rozwoju w konkretnych warunkach lokalnych, przedstawiona na przykładzie jednej gminy, pozwoliła odpowiedzieć na niektóre z zadanych pytań, stając się jednocześnie punktem wyjścia dla nowych hipotez, które można i powinno się testować w różnych środowiskach.

Bibliografia

Adamski Gorlach K. (2006), Koncepcja rozwoju neoendogennego, czyli renesans znaczenia wiedzy lokalnej (maszynopis udostępniony przez autorów).

Albrow M. (1990), Introduction [w:| M. Albrow, li. King (red.), Chbalization, Knowledgc and Society. Sago, London,

AlinskyS. (1969), Reveillefor Radiculs, Vintage, New York.

Aiinsky S. (1971). RutcsJor Radiculs, Vintage, New York.

Alsop R„ Berlelsen M.F., Holland J. (2006), Empowerment in Practice. Prom Anaiysis to Imple-mentation, World Bank. Washington.

Amit V. (2002), Rcconceptualizing Community [w:j V. Amil (red.), Realizing Community. Con-cepts, Cocial Relationships and Senliments, Roulledge, London-New York.

Arole R., Fuller B., Deutschmann P. (200-1), Improeing Community Capacity [w:| R. Moodic, A. l-lulme (red.), Haiuls-on Health Promotion, IP Communication, Melbourne.

Axford li. (1995), 'Hic Global System. Economics, Politics and Culture, Polily 1’ress, Cambridge.

Babbie ii. (2007), Badania społeczne w praktyce, PWN, Warszawa.

Baincs C. (1995), koca! Action for Sustainability. referat wygłoszony na Global Forum First Sleps: l.ocal Agenda 21 in Practice, Manchester 1994.

Barcik A., Barcik R. (2007), Rozwój lokalny i regionalny w> dobie globalizacji. Wydawnictwo Naukowe Akademii Techniczno-Humanistycznej, Bielsko-Biała.

Baron S.. Field ScIuillerT. (red.) (2000), Sncial Capital. Critieal Pcrspcctives, Oxfbrd Univcr-sity Press, Oxford.

Barr A., Hashagen S. (2000), Achiceing Heller Community Ihwelopment, Community Develop-ment Foundation London.

Bartkowski). 2003: Tradycja i polityka. Wpływ tradycji kulturowych polskich regionów na współczesne zachowania społeczne i polityczne. Wydawnictwo Akademickie „Żak", Warszawa.

Bartoszek A. (2001), Kapitał społeczno-kulturowy młodej inteligencji wobec wymogów cynku. Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice.

Bartoszek z\. (2008), Konwersjo kapitałów społeczno-kulturowych na kapitał obywatelski - rzecz o wytwarzaniu otwartych społeczności (w.) M.S. Szczepański, T. Nawrocki, K. Bierwiaczo-nek (red.). Kapitały ludzkie i społeczne a konkurencyjność regionów. Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego. Katowice.