img516

Dla ścisłości należy dodać, że rozporządzenie MOŚZNiL z dnia 30 grudnia 1996 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać obiekty budowlane gospodarki wodnej i ich usytuowanie (Dz.U. z 1997 r. nr 21, poz. 111), nie określa żadnych warunków parametrycznych dla usytuowania obiektów gospodarki wodnej.

2.4. Strefy ochrony źródeł i ujęć wodnych

Podstawą prawną do ustanawiania i określania wielkości stref ochronnych jest w tym przypadku rozporządzenie ministra ochrony środowiska, zasobów naturalnych i leśnictwa z dnia 5 listopada 1991 r. w sprawie zasad ustanawiania stref ochronnych źródeł i ujęć wody (Dz.U. nr 116, poz. 504).

Rozporządzenie mówi, że strefy ochronne ustanawia się dla źródeł i ujęć wody służących do zbiorowego zaopatrywania ludności w wodę do picia i potrzeb gospodarstw domowych oraz do produkcji artykułów żywnościowych i farmaceutycznych. Strefy ochronne mogą być jednak tworzone również w innych przypadkach, jeżeli wymaga tego interes użytkownika lub względy społeczne.

Strefę ochronną dzieli się na:

1)    teren ochrony bezpośredniej,

2)    teren ochrony pośredniej:

a)    wewnętrzny, przylegający do terenu ochrony bezpośredniej,

b)    zewnętrzny.

Teren ochrony bezpośredniej ujęcia wód podziemnych obejmuje grunty, na których jest usytuowane ujęcie wody oraz otaczający je pas gruntu o szerokości, licząc od zarysu budowli i urządzeń służących do poboru wody:

1)    od 8 do 10 m przy studniach wierconych,

2)    od 10 do 15 m przy studniach kopanych,

3)    od 10 do 15 m przy studniach zbiorczych poziomych systemów drenażowych,

4)    od 15 do 20 m przy ujęciach naturalnego wypływu wód podziemnych. Na terenie ochrony bezpośredniej zabrania się użytkowania gruntów

do celów nie związanych z eksploatacją ujęcia wody, natomiast wymaga się zazielenienia tego terenu i ogrodzenia.

Teren ochrony pośredniej ujęcia wód powierzchniowych obejmuje pas gruntu otaczający ujęcie szerokości od 15 do 20 m, licząc od zarysu budowli i urządzeń służących do poboru wody.

Wewnętrzny teren ochrony pośredniej źródeł i ujęć wody z rzek swobodnie płynących obejmuje rzekę wraz z przylegającym do jej brzegów pasem gruntu o zasięgu - w górę rzeki - odpowiadającym 12-godzinnemu przepływowi wody przy przepływie średnim i niskim. Orientacyjnie szerokości takiego pasa gruntu od brzegu rzeki wynoszą od 250 m, przy spadku terenu do 5%, aż do 500 m, przy spadku od 15 do 20%. Odległości te wypośrodkowuje się zależnie od pokrycia terenu i przepuszczalności gruntu.

Rys. 6. Strefy ochrony ujęć wód podziemnych

W - punkt poboru wody (ujęcie); Sob - strefa ochrony bezpośredniej: 1) 8-10 m przy studniach wierconych, 2) 10-15 m przy studniach kopanych, 3) 10-15 m przy studniach zbiorczych poziomych systemów drenażowych, 4) 15-20 m przy naturalnym wypływie wód; Sop - strefa ochrony pośredniej 20-100 m, w zależności od rodzaju gruntu

Wewnętrzny teren ochrony pośredniej źródeł i ujęć wody z rzek spiętrzonych, z jezior i innych zbiorników wodnych o czasie retencji dłuższym niż 12 godzin obejmuje zbiornik wodny wraz z jego zlewnią bezpośrednią. Przy dużych zlewniach może on obejmować pas gruntu o szerokości co najmniej 500 m.

Strefa ochrony pośredniej źródeł i ujęć wód podziemnych obejmuje obszar zasilania ujęcia, wyznaczony 25-letnim czasem wymiany wody w warstwie wodonośnej.

W rozporządzeniu zostały wyliczone roboty i czynności, których nie wolno wykonywać na terenach ochrony pośredniej.

25