5. Zamiast syntezy
Podkreślenie podmiotowości w teorii i praktyce rewalidacji ma swoje implikacje dla kształcenia pedagogów specjalnych. Idzie tu o nakreślenie pożądanego obrazu pedagoga, a więc odpowiedź na pytanie: Kim pedagog specjalny być powinien? Idzie również o drogę kształcenia w wymiarze organizacyjnym i treściowym./Wszak upodmiotowienie osoby niepełnosprawnej w procesie rewalidacji toTrue tylko ukazanie możliwości, ale również pomoc w kreowaniu i wyrażaniu siebie, w zmaganiu się z przeciwnościami tkwiącymi w otoczeniu i z własnymi słabościami. Pedagog specjalny to z jednej strony animator, a z drugiej zaakceptowany towarzysz w drodze ku samodzielności i społecznemu funkcjonowaniu. „Najgłębszym prawem, które człowiek odkrywa w sobie jest prawo bycia z innymi i dla innych” powiada Jan Paweł II.
Podmiotowość ma również implikacje poznawcze. Idzie o jej uchwycę- k nie poprzez metody poznania, wszak niepełnosprawność to również jej przeży- I wanie. Pochylmy głowę przed ogromem naszej niewiedzy, bądźmy pokorni. Pokorni nie znaczy bierni. Poszukujmy wyjaśnień na wszelkie możliwe sposoby. Wszak obracamy się w dziedzinie wiedzy, w której tak wiele pozostaje dla nas tajemnicą.
Znana w gronie osób zajmujących się problematyką głuchoślepoty Małgosia z Lasek rozumie mowę ludzką, trzymając dłoń na krtani osoby mówiącej. Wyjaśnienie wydaje się proste i zarazem trudne. Proste, wszak odczuwa drga- I
— ! — —L JL- ;___» _ *_i i «_« / » 1_,__. . —_1_