początkiem negocjacji jcsl oświadczenie jednej ze stron, skierowane do ** giej strony, które zawiera zaproszenie do rozpoczęcia negocjacji. Zaproś takie nic więżę stron.
Negocjacje, czyli inaczej mówiąc rokowania, mają za zadanie doprow,* do zawarcia umowy. Zgodnie z treścią art. 72 k.c.„ umowa zostaje dopiero wówczas, gdy zostanę uzgodnione wszystkie elementy, co do kuity^ strony prowadziły negocjacje. A zatem, jeżeli strony prowadziły negocp> także w zakresie innych elementów niż przedmiotowo istotne elementy uir^ wy o roboty budowlane, do zawarcia umowy potrzebne jest ich uzgodnień* Przepis ten znajduje zastosowanie w sytuacjach, gdy po uzgodnieniu wszy*, kich ważnych dla stron postanowień umowy, strony prowadzą rozmowy dalej, aby „dopracować" szczegóły umowy. Pozwala on na ustalenie momentu; w którym doszło do zawarcia umowy.
W zasadzie, w czasie trwania negocjacji inwestor może negocjować w tym .samym czasie z kilkoma potencjalnymi kontrahentami. Inaczej jest wtedy, gdy strony zobowiązały się wobec siebie do lojalności rozumianej jako niepodejmowanie rokowuń z innymi kontrahentami przez pewien określony cza. Zaleca się, aby przyrzeczenie o lojalności miało formę pisemną.
Rezultaty negocjacji są zazwyczaj utrwalane w formie protokołów uzgodnień. Protokoły te nie tylko dokumentują przebieg negocjacji, ale także je porządkują. Jeżeli w wyniku negocjacji, które zakończyły się fiaskiem, jedm ze strun poniosła straty, dokumenty te mogą pomóc w ocenie zachowani] kontrahenta i stanowić istotny element materiału dowodowego, uzasadniającego ewentualne roszczenia odszkodowawcze.
Z samego charakteru opisywanego sposobu zawarcia umowy wynika, że negocjacje znajdują zastosowanie w przypadku dużych przedsięwzięć gospodarczych. kiedy dopiero dojście do konsensusu co do ogromnej liczby szczegółów daje gwarancję wzajemnej satysfakcji przyszłych kontrahentów. Za takie przedsięwzięcia należy uznać z pewnością część inwestycji w budownictwie. Z uwagi na powyższe, negocjacje są godne polecenia przyszłym inwestorom. jako sposób zawarcia umowy z wykonawcą. Nie wolno jednak zapominać. że choć na pierwszy rzut oka wydają się być procesem mniej skomplikowanym od przetargu, są przede wszystkim czasochłonne.
Tryb przetargowy
O trybie przetargowym była już mowa w poprzednim rozdziale. Przedmiotem opisu był przetarg w kontekście przepisów ustawy — Prawo zamówień publicznych, jako jeden z trybów udzielenia zamówień na roboty budowlane opłacane w całości lub w części ze środków publicznych.
Przepisy dotyczące przetargów zostały wprowadzone do Kodeksu cywilnego nowelą z dniu 23 sierpnia 1996 r. (Dz. U. Nr 114. poz. 542) i obowiązują od dnia 28 grudnia 1996 r. Nie oznacza to wcale, że przetarg, jako jeden'
„-powszechniej stosowanych na świecie sposobów zawarcia umowy o to-^budowlane, nie byl dopuszczalny na de poprzedniej regulacji.
Aktualnie Kodeks cywilny nie określa rodzajów przetargu, koncentrując się m określeniu skutków przetargu, bez określenia szczegółowych zasad jego ^prowadzania. Oznacza to. iż prawodawca pozostawił do uznania samych ^interesowanych uczestników obrotu wskazanie, jaki przetarg chcą zorganizować i jakie ma mieć on cechy szczególne. Korzystając ze swobody pozostawionej przez prawodawcę, praktyka wykształciła dwa podstawowe rodzaje przetargów: pisemny i ustny. Podstawowym kryterium, które odróżnia te dwa rodzaje przetargów jest forma, w jakiej odbywa się zgłaszanie ofert oraz wybór najkorzystniejszej oferty.
Pizepisy określają minimum informacji jakie zamieścić powinien organizator przetargu w ogłoszeniu przetargu. Na owo minimum składają się: czas. miejsce, przedmiot oraz warunki przetargu (art. 701 par. 2 k.c.). Należy zaznaczyć. iż organizator przetargu nie ma obowiązku w ogłoszeniu informować o szczegółowych warunkach przetargu — dopuszczalna jest sytuacja, w której wskaże on w ogłoszeniu sposób udostępnienia tych warunków.
Skutkiem złożenia oferty w toku przetargu jest związanie uczestnika przetargu jego ofertą. Przestaje ona wiązać dopiero wtedy, gdy została wybrana inna oferta, albo jeżeli przetarg nie zakończył się wyborem którejkolwiek oferty. o ile w warunkach przetargu nie zastrzeżono inaczej (art. 703 par. 1 k.c.).
Na ogłaszającego przetarg art. 703 par. 2 k.c. nakłada obowiązek niezwłocznego poinformowania uczestników przetargu o jego wyniku. Informacje o wyniku przetargu powinny dotrzeć do uczestników przetargu w taki sam sposób, jak te o ogłoszeniu przetargu.
Nie można wykluczyć, że wybór najkorzystniejszej oferty odbędzie się z pogwałceniem przepisów prawa albo zasad współżycia społecznego. Każda ze stron umowy zawartej w drodze przetargu, która dowiedziała się, że druga strona wpłynęła w taki właśnie, sprzeczny z prawem albo z zasadami współżycia społecznego sposób na wynik przetargu, może wystąpić do sądu o unieważnienie umowy. Jeżeli umowa została zawarta na rachunek innego podmiotu, na przykład inwestor zastępczy zawarł umowę z wykonawcą na rachunek inwestora, unieważnienia umowy żądać może także sam inwestor.
Tryb aukcyjny
Zasady zawierania umów w trybie aukcyjnym zostały określone przepisami art. 70,-705 k.c. Zasady te wprowadziła do kodeksu wskazana wcześniej ustawa nowelizująca z 23 sierpnia 1996 roku, a następnie uzupełniła Ustawa z dnia 14 lutego 2003 r. o zmianie ustawy — Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 49, poz. 408).
Zasady zawarcia umowy w wyniku aukcji są bardzo podobne do zasad regulujących przetargi. Zbieżność ta nie jest przypadkowa - aukcją jest do-
133