IMG401

WPD-2 1995 r.

WPD-2 1995 r.

TkbŁ U Zasad)' wyboru typa skrzyżowania 1 kanalizacji nieba

1 Klasa | drogi	1	1 n	m	IV	V	VI	~vn
^1 m	w	W,(Sc)	Sc	Sc,(Sb)	S«vSb.(Sp)	Sb,Sp	Sz,Sp
^1 IV	P(W)|	W.Sc	Sc.(Sp)	Sc.Sb.Sz	Sb,Sz	Sb.Sz	Sz
V	p 1	P(Sp)	Sc,Sb(Sp)	Sb.Sz	Sz	Sz	Sz

Oznaczenia:

W - węzeł,

Sc - skanalizowane wloty obu dróg.

Sb - ataniHmwny wlot drogi bocznej,

Sz - skrzyżowanie zwykłe,

Sp - tylko na prawe skręty,

P - przejazd drogowy (róznopozioniowy),

( ) — rozwiązanie dopuszczalne wyjątkowo.

9.4 SKRZYŻOWANIA ZWYKŁE

9.4.1. Skrzyżowanie zwykłe stosuje się na przecięciu lub włączeniu dwóch dróg jednojezd-niowych o niewielkich natężeniach ruchu, przecinających się pod kątem zbliżonym do prostego, o de występuje zgodność z zasadami podanymi w pkL 9.3.

9-42. Jeżeli po długim prostym odcinku drogi podporządkowanej jest usytuowane skrzyżowanie. zaleca się wprowadzenie kanalizacji lub odgięcie obu wlotów w celu podkreślenia obowiązku udzielenia pierwszeństwa i zredukowania prędkości przejazdu przez skrzyżowanie.

9-4-3. Krawędź toru jazdy ruchu skrętnego kształtuje się za pomocą pojedynczego łuku kołowego. Najmniejsza wartość promienia luku dla kąta przecięcia mniejszego od 100° wynosi.

- R = 6 m , dla wlotów dróg VI i VII klasy,

- R = 8 m . dla wlotów dróg IV i V klasy,

-    R “ 10 m , dla wlotów dróg III klasy.

Jeżeli na jednej z dróg lub na obu drogach odbywa się ruch komunikacji autobusowej albo udział samochodów ciężarowych przekracza 20% , należy stosować promień hiku nie mniejszy niż R - 10 m. Przy kącie przecięcia 100° i więcej należy stosować większe promienie, ale co najwyżej R = 30 m.

Schemat skrzyżowania zwykłego przedstawiono na rys. 9.1.

9A4 Ukształtowanie wysokościowe powierzchni jezdni w obrębie skrzyżowania powinno być zgodne z zasadami podanymi w pkt. 9.5.12.

1995 r.

9.5. SKRZYŻOWANIA SKANALIZOWANE

9.5.1. Kanalizację drogi bocznej uzyskuje się przez wprowadzenie wyspy, tzw. kropli, rozdzielającej przeciwne kierunki niebu.

Kanalizacja drogi głównej polega zwykle na wprowadzeniu wyspy rozdzielającej kierunki ruchu oraz ewentualnie wyspy trójkątnej, jeżeli wydziela się dodatkowy pas dla pojazdów skręcających w prawo.

Wyspę kroplę i wyspę trójkątną o powierzchni 10 m² i większej należy projektować w krawężnikach, o konstrukcji łatwo przejezdnej.

Wyspę rozdzielającą na drodze głównej należy projektować w krawężnikach, gdy drogą ma charakter drogi zamiejskiej oraz jeżeli w rejonie wyspy na skrzyżowaniu są wyznaczone przejścia dla pieszych.

Na szerokości przejścia dla pieszych należy obniżyć krawężnik do poziomu jezdni Jest zalecane oświetlanie skrzyżowania z wyspami w krawężnikach oraz z przejściami dla pieszych. Jeśli przewiduje się oświetlenie, konstrukcje wysp oraz obiektów znajdujących się w ich obrębie powinny zapewnić bezpieczeństwo przy awaryjnym przejaździe samochodu osobowego.

Podstawowe typy skrzyżowań skanalizowanych podano na rys. 92.

-87