WPD-2 1995 r.
AJM. Parametry wyjściowe do ustalania rzeczywistych odległości widoczności na drodze
3. Analiza warunków widoczności no Aradu
Wymagane i rzeczywiste odlegioici widoczności na zatrzymanie i wyprzedzanie oddzielnie dla każdego kierunku ruchu zaleca się przedstawiać w formie wykresów. Sposób opracowania wykresów podano w [57].
Rzeczywiste odlegioici widoczności na zatrzymanie wzdłuż drogi powinny ulegać zmianie w sposób płynny, bez nagłych ograniczeń widoczności szczególnie tam, gdzie są spodziewane duże prędkości pojazdów.
Projektowany odcinek nowej drogi, na którym rzeczywista odległość widoczności na zatrzymanie jest mniejsza od wymaganej, musi być skorygowany przez, np.: zmianę geometrycznego ukształtowania w płonie Ulub przekroju podłużnym, złagodzenie pochylenia skarp wykopu lub przesunięcie ich do wewnątrz luku w pianie. Modernizowany odcinek drogi, na którym rzeczywista odległość widoczności na zatrzymanie jest mniejsza od wymaganej, poddaje się pogłębionej analizie obejmującej:
- ocenę stanu bezpieczeństwa,
- ocenę cech powierzchniowych nawierzchni,
- szczegółową ocenę warunków ruchu.
Dopiero na podstawie takiej analizy można podjąć decyzję dotyczącą:
- zwiększenia rzeczywistej odległości widoczności przez usunięcie przeszkód bocznych ograniczających widoczność, poprawę geometrii dróg,
- zmniejszenia wymaganej odległości widoczności przez uszorstnienie nawierzchni, ograniczenie prędkości
Jeżeli na projektowanej dwupasowej drodze dwukierunkowej nie jest możliwe zapewnienie wymaganego udziału odcinków z mołliwoScą wyprzedzania, należy podjąć próbę:
- lepszej koordyiutcji elementów planu i przekroju podłużnego przez nałożenie na siebie elementów drogi, które oddzielnie są odcinkami bez możliwości wyprzedzania, np. łuków wypukłych z lukami w planie,
- zmniejszenia zapotrzebowania na wyprzedzanie lub ułatwienia wyprzedzania przez ograniczenie dostępności do drogi, eliminację niektórych uciążliwych użytkowników drogi, np.: pieszych, pojazdów wolnobieżnych,
- wprowadzenia dodatkowych pasów ruchu na odcinkach z brakiem widoczności na wyprzedzanie,
- dobudowy drugiej jezdni
Wybór rozwiązania należy uzależnić od wyników analizy ekonomicznej, uwzględniającej również aspekty środowiskowe przedsięwzięcia.
Zasady oceny warunków widoczności na skrzyżowaniach, przejazdach kolejowych oraz w węzłach, a także przedsięwzięcia organizacyjne (ograniczenie prędkości, inne oznakowanie pionowe) i techniczne (eliminacja przeszkód bocznych), jakie należy podjąć w przypadku nie spełnienia wymaganych widoczności podano w pkt. 9.7 oraz w j10] i f20j.
Ocena warunków widoczności obok innych analiz, np.: stanu bezpieczeństwa, stanu nawierzchni, może stanowić element kompleksowej oceny cech eksploatacyjnych drogi
ANALIZA JEDNORODNOŚCI UKSZTAŁTOWANIA DWUPASOWEJ DROGI DWUKIERUNKOWEJ
W celu zapewnienia wymaganej jednorodności projektowanego odcinka drop zaleca się takie dobieranie parametrów geometrycznych sąsiednich elementów planu sytuacyjnego, aby uzyskać co najmniej "dobre" warunki połączenia oznaczone na rys A.3.1 i A.3.2 [51], Przy doborze parametrów układu prosta - tuk kołowy stosuje się części A, C, i D nomogramów, a dla układu luk kołowy - łuk kołowy części B, C i D.
Przykład: Na odcinku drogi o szerokości jezdni 6,0 m i sąsiednich załamaniach kierunków trasy a i = 9<f i a 2 = Kf zastosowanie łuków kołowych o promieniach Rt= 160 m i Rj = 320 m nie jest zadawalające ( rys. A.3.2). Zwiększenie długości promienia R/ co najmniej do 200 m zapewni dobrą geometryczną jednorodność tego odcinka drogi