128
129
Cr «. Pwnał drzewostanu
Przed ścięciem drzew próbnych należy dokładnie ustalić ich
p,erin*ęV
wie zaznacza się wysokość 1.3 m i określa pierśnicę jako średnią z dwóch *'
- jeden pomiar w dowolnym kierunku i drogi w kierunku do niego pros^ Pomian przeprowadza się średnicomierzcm precyzyjnym zaokrąglają Uv^ miaro do 1 mm. Na drzewie stojącym zaznacza się także wysokość pń*.’ przyjmuje się jako równą 10 pierśnicy. Gdy np. pierśnica drzewa wynoś wysokość pniaka wyniesie 9 cm. Drzewa ścina się nieco poniżej zaznaczony v kości pniaka, aby nie uszkodzić przekroju dolnego, na którym przeprowadzaj* kiedy odpowiednie pomiary.
Po ścięciu drzewa wykonuje się pomiary niezbędne do określenia miązszot Najczęściej miąższość drzewa określa się sposobem sekcyjnym środkowego p^. kroju przy długości sekcji I lub 2 m. co wymaga wcześniejszego zaznaczenia^ pomiaru w połowie długości każdej sekcji.
Do miąższości drzewostanu można dojść przez miąższość drzew w stopiut’ pierśnic lub sposobem bezpośrednim. Zajmiemy się możliwościami dojścia ó miąższości drzewostanu sposobami bezpośrednimi.
Miąższość drzewostanu (V) można określić przy zastosowaniu następujące
wzorów.
N = vN
G = HF- G
81*7+...+*£ GhL=ChL = rohL
linię wyrównującą (rys. 39). Z jgzywej miąższości można odczy rfnuĄtsioić pojedynczego drze wa dla dowolnej pierśnicy. a więc , dla każdej wanoici środkowej stopnia. Iloczyn tej miąższości i liczby drzew w stopniu daje nam miąższość stopnia pierśnicy. Suma miąższości stopni jest miąższością drzewostanu.
2. Dla drzewostanu sporządza liczb kształtu (rys. 37)
•*41
Rysunek 39
Krzywa miąższości
l wykresów dla kazuego stop..—
pierśnicy odczytuje się pierśnicową liczbę kształtu i wysokość stopnia Miąższość stopnia pierśnicy jest iloczynem pierśnicowego pola przekroju stopnia pierśnicy. pierśnicowcj liczby kształtu i średniej wysokości stopnia. Miąższość drzewostanu
— mma miąższości stopni pierśnic.
— -wnnea drzew
linię
fsokości (rys
34).
(3.6C
(3.61)
(3.62)
Odntwtame “ cze£° służą drzewa próbne? ki drzew. Jan, v od wzoru, jaki zastosujemy do określania
me. nua,.^, . •®<xłn*e “ wzorem (3.60) drzewa próbne służą do określania śreo <o kszuhu Zgodn,c zc wzorem (3.61) - do określania wy soko
wej liczby kształtu drzew”^' ŁRO<łn,e M wzorem (3.62) - do określania pierśnico-Domuuu.j.. j- U(F).
można dojść z sumy miąższości drzew ze stopni
I Dla
drzewostany sporządza mc krzywą miąższości. Jest to linia przedstawia-miedzy miąższością , pątnicą Krzywą miąższości sporządza się w ten sposób. Ze na wykresie nanosi się miąższość dr/ewa próbnego (o4 rzędnych) ‘ ***** drzewa (ot odciętych) Przez pole rozrzutu punktów przeprowadza sic
jest sumą
próbnych
^JoCol-co
określania
m»ąższosc<
dne^ostano za po™0^
pomocą
drzew
próbnych, można v,p.u— określania
• *.«* t niektórymi sposobami.
ierśnice wszystkich drzew w odpowied-' "mv wysokość i sporządzamy • - rróbne.
K---.
7jxpozn^]\x\y się z me
Sposób I. W drzewostanie zmierzmy picia...— nim odstopniowaniu. Na pewnej liczbie drzew mierzymy wysokość . -r krzywą wysokości (rys. 34). Z całego zakresu pierśnic pobieramy drzewa próbne.
tak aby ich wysokość była zbliżona do średniej wysokości odczytane! z krz> wej wysokości dla danej pierśnicy Wybrane drzewa próbne ścinamy i określamy ich miąższość sposobem sekcyjnym. Sporządzamy wykres przedstawiający ^'noscmiąz-szości od pierśnicy drzewa - krzywą miąższości. Z wykresu odczytujemy mą miąższość stopni pierśnic. którą mnożymy przez liczbę drzew •.topnu szóści stopni daje nam miąższość drzewostanu. Przcdat.iwicny -I*-1 miąższości drzewostanu jest znany w dendrometrii jako spow ł*
* biykhd w 80-letnim drzewostanie sosnowym o powterrch"' 1 h* :oćnf próbnych-drzew ' sporządzono krzywą wysokości / akp> l*reva xr,., , |m.f| •>*»
k«kych wysokość była zbl./ona do średniej wysokości «***■“» « J 0* ■« ^
^ krięciu tych drzew określono ich nuą/szośc wą»
***** drw* próbnych sporządzono krzywą imąZMOś* ’ ^ *»•«**■
2* dla k°tcjnvch stopni pierśnic 7. dalszych oblicze* ocr?vnu "ś 4%.68 m (tab. 20). a po przeliczeniu na I ho W*-1 m