m
wcześniej opisanych strategii dystrybucji. Na podobnej zasadzie pojawiaj, się w pionie produkcji czynności i zadania logistyczne związane z dostawami materiałów i części. Nie modyfikuje się jednak struktur organizacyj. 1 nych ani nie dokonuje się żadnych innych formalnych przesunięć w hierarchii organizacyjnej przedsiębiorstwa. Stale jeszcze porządkuje się przedpole organizacyjne logistyki. Znamienny jest brak bezpośredniej odpowiedzialności logistyka za zapasy produkcyjne oraz brak możliwości 'zarządzania w sferze operacyjnej relacjami trade-offs między transportów I | i zapasami, ponieważ działania logistyczne nie są zorganizowane w jeden system/
Po zdobyciu pewnych doświadczeń operacyjnych w zarządzaniu logistyką przedsiębiorstwo przechodzi na następne piętro ewolucji organizacyjnej (rysunek 31). Charakterystyczne dla tego szczebla ewolucji jest to, że niektóre obszary funkcjonalne logistyki, kontrolowane i koordynowane później przez logistyka, wyodrębnia się i podnosi do rangi samodzielnego działu lub pionu. Tym obszarem jest przede wszystkim dystrybucja jijsycz-na. Jeśli w przedsiębiorstwie doskonali się obsługę klienta, jej status wzrastaj a dystrybucja dorównuje randze pozostałych pionów funkcjonalnych. Przedsiębiorstwo tak zorganizowane jest zdolne do realizacji klasycznych strategii dystrybucji fizycznej. Zaczyna intensywniej wykształcać system logistyczny, kładąc nacisk na sferę dystrybucji na wyjściu systemu, a także na zaopatrzenie na jego wejściu.
Okazuje się też, i jest to ważne spostrzeżenie dla dalszej ewolucji logistyki, że zaangażowanie się przedsiębiorstwa w obsługę klienta wymaga odpowiednio skoordynowanej aktywności wszystkich pozostałych pionów^ i działów organizacyjnych. Opisywany sposób różnicowania struktury organizacyjnej obserwuje się zwłaszcza w przedsiębiorstwach przemysłu spożywczego i innych przemysłach, związanych z obsługą masowego klienta. Przedsiębiorstwa te często są zdolne do stosowania strategii niskich kosztów, jednak bezjconkurencyjnego podnoszenia poziomu obsłu-gi; głównie do takich strategii obsługi dostaw przedsiębiorstwa przystosowują swoje struktury organizacyjne. W niektórych przedsiębiorstwach, zwłaszcza stosujących technologie aparaturowe, do rangi działu podnosi
Rysunek 31
Struktura organlzacyina przedsiębiorstwa typu U
2fMI« M lywnku 29, s. 30.
śę zarządzanie materiałami lub wzmacnia rangę istniejącego działu zaopatrzenia.
Niestety, struktury organizacyjne należące do typu II nie przełamują jeszcze izolacji między zarządzaniem materiałami a dystrybucją fizyczną w przedsiębiorstwie. Obie Funkcje należą do osobnych działów. W obu decyzje podejmują niezależni i współzawodniczący menedżerowie. Brak jest koordynatora logistycznego na wyższym szczeblu zarządzania i, co za
155