gterba ra MAjkut-CurnoU
Nijtum tia reforma systemu oświaty dotyczy między innymi zmian programów >d» i strukturalnych wychowania przedszkolnego, a przede wszystkim ob-||0M obowiązkiem szkolnym już dzieci 6-łetnich. Jest ona wynikiem dążenia władz oświatowych do stworzenia możliwie najlepszych warunków przygotowania dzieci do nauki w szkole oraz złagodzenia stresu związanego z przekroczeniem progu szkolnego, zwłaszcza u tych, które do tej pory wkraczały w szkolne progi wprost z domu rodzinnego.
Aby początki edukacji mogły stać się sukcesem dzieci, trzeba odpowiednio wcześnie rozpocząć szereg oddziaływań, które mają na celu przygotowanie ich do nauki szkolnej i do osiągnięcia przez nie dojrzałości szkolnej rozumianej jako gotowość do rozpoczęcia systematycznej nauki, jak również gotowość do wejścia w nowe obowiązki i nowe środowisko. Dojrzałość szkolna dziecka obejmuje jego dojrzałość psychiczną, społeczną i fizyczną (Szuman 1979, s. 153).
Sukces dziecka w szkole nie jest uzależniony wyłącznie od opanowanych wcześniej umiejętności czytania, pisania i liczenia, choć przekonanie to wyraża wieki rodziców i nauczycieli. O jego sukcesie decyduje jednak przede wszystkim adotność do przezwyciężania negatywnych emocji, racjonalnego zachowania się w sytuacjach trudnych, pewność siebie, rozumienie języka używanego przez nauczyciela i stosowanie się do jego poleceń, a także jego pozytywne ustosunkowanie się do wykonywanych zadań. (Gruszezyk-Kolćzyńska 2004, s. 107-115).
Częste doznawanie niepowodzeń w wykonywaniu zadania może doprowadzić de powstania u dziecka poczucia braku własnych kompetencji, które z ko-ki prowadzi do osłabienia lub zaniku motywacji douczenia się. Tfen niekorzystny syndrom w literaturze psychologicznej nosi miano wyuczonej bezradności <Vasta, Haith, Miller 1995, s. 533).
Jak przekonuje S. Guz. dziecko o nieadekwatnym poziomie aspiracji, które doznaje częstych niepowodzeń, może zastąpić rodzaj aktywności, w której dodaje porażek, przez inny rodzaj działania:
może unikać podobnych sytuacji w przyszłości,
~ może zniechęcić się i zrezygnować,
|f|| - może przyjąć postawę defensywną i winić innych za swoje niepowodzenie,
- może szukać różnego usprawiedliwienia.