IMGv72

as

ABECEDARIO

DEMONSTRATIVO

Hys. 10. Znale litery „A" alfabetu hiszpańskiego! Boneta. Według E. Emmerig

darń dzisiejszy jest wykorzystywany w Wielkiej Brytanii i w Stanach Zjednoczonych.

Sy s iem G. W. Pf ingstena jest systemem mieszanym, częściowo dynamicznym, statycznym, jednoręcznym i dwuręcznym. Jest to system pośredni między szkołą wiedeńską a szkołą lipską ¹⁰°.

System Giovanniego Batisty della Porta (153-5*— 1605/15) został opisany w pracy: De ftiritwis literarum notis, opublikowanej w Neapolu w 1563 r. Polega on na zapożyczaniu nazw pojedynczych liter od poszczególnych części ciała. Wskazując palcem na wybrane części ciała np. auris (ucho) = a; bar ba (broda) = b jednocześnie ccaaczamy daną literę alfabetu. System został zmieniony przez J. La-

B cyt. aa H- Tii—rn. M. Kruger, Manuelle Kommunikationshilfen..., jw.,

I

I

1		■
		gg
	K	___l r^s
	___n	__I
p>
	JN	Z ■ 1 MMtL S§ 1
3

Rys. 11. Znaki angielskiego dwuręcznego alfabetu palcowego J. Wal-isa. Według E. Bmmerig

>

v a ter a w 1663 r. Jeszcze w 1825/26 r. stał się częścią metody W. F. Daniela^1M.

Frankońska palcówka H. Stefaniego powstała w 1796 roku. Paul Schumann charakteryzuje system jako dwuręczne połączenie znaków dłoni, naśladownictwa pisma i części ciała oznaczających poszczególne litery alfabetu ^ł“.

Alfabet „na dłoni” Georga Dalgarno (1626—1687). Filozof, pracownik naukowy w Oksfordzie zainteresowawszy H nauczaniem niesłyszących G. Dalgarno opracował alfabet, którego passoMH gólne litery były przyporządkowane określonym miejscom na powierzchni palców i powierzchni wewnętrznej strony lewej dłoni Dotykając palcami prawej ręki odpowiednich fragmentów palców i powicr^M|

¹⁰¹ Por. H. Werner, Die Taubstummheit.|| jw., s. 40 oraz 31—I ^m P. Schumann, Geschichte der Taubstummenwe*enx, jw_n I 2M.

1CI