Swapy 135
rencyjnymi (notional principal). Praktyka dokonywania przez strony kontraktu płatności netto bez konieczności wymieniania wartości nominalnych jest również zabezpieczeniem dla stron w przypadku niedopełnienia warunków kontraktu przez partnera.
W zależności od przedmiotu wymiany w kontraktach swapu procentowego wyróżnia się dwa ich rodzaje:
1. swap kuponowy (cupon swap),
2. swap bazowy (basis swap).
Swap kuponowy polega na wymianie stałej stopy procentowej na zmienną stopą procentową. Inwestorzy uzgadniają, że w ustalonych terminach jeden będzie płacił odsetki naliczane według stałej stopy procentowej, a drugi odsetki naliczane według zmiennej stopy procentowej. Inwestor zajmujący na początku pozycję w instrumencie o zmiennym oprocentowaniu jest narażony na ryzyko związane ze zmianą stopy procentowej. Zawarcie kontraktu swapowego pozwala mu wyeliminować to ryzyko. Inwestor posiadający pierwotnie zobowiązania o stałym oprocentowaniu zwiększa ponoszone przez niego ryzyko stopy procentowej.
Przykładem swapu kuponowego może być umowa zgodnie, z którą jedna strona płaci co pół roku przez 5 lat odsetki naliczane od uzgodnionej kwoty według stałej stopy procentowej wynoszącej 8%, a otrzymuje w zamian w tych samych terminach odsetki naliczane od tej samej kwoty według stopy LIBOR + 0,5%. W wyniku takiej umowy dojdzie do wzajemnego transferu kosztów odsetkowych i ryzyka rynkowego związanego z każdą pożyczką. Strony kontraktu zawierając taki kontrakt zamierzają osiągnąć obniżenie kosztu zaciąganych przez nich pożyczek. Schemat takiego prostego kuponowego swapu procentowego zamieszczono na rysunku 9.2.
/- |
-N |
stała stopa procentowa 8% |
f |
\ |
Inwestor A |
Inwestor B | |||
V_ |
_> |
LIBOR + 0,5% |
s,_ |
-J |
Rysunek 9.2. Prosty kuponowy swap procentowy
Źródło: opracowanie własne
Wykorzystywany w procentowych kontraktach swap LIBOR (.London Interbank OJfer Ratę) jest to zmienna stopa procentowa ofe-