35
o fi Postać wykładnicza liczby zespolonej
Dowód. Udowodnimy tylko pierwszą równość. Dwie następne wynikają z pierwszej Zauważmy, ze jeżeli z, = i, + JVl i z2 = l2 + jVo /_. „ , Y ,ją z Pierwszej.
9 5 2 i 2 3 1 mamy 'X,ł^ **)* to w°bec twierdzenia
ezie~2 = ezi+J'vi . e*2+^y2
= e^'(cos jm + j sin|/i) • ex*(cosy2 + jainy2)
= e 2(c°s(yi +y2) +jsin(yi + j/2))
= e*1+x2+j(»1+vJ) = eU1+jwl)+(x2+JV2) = e,1+13 n
Wniosek 2.5.3. e* = 1 wiedj/ i tylko wtedy, gdy z = 2knj, gdzie k jest liczba całkowitą.
Dowód. Zauważmy najpierw, że jeśli k jest liczbą całkowitą, to e2k7TJ = cos2/c-7t -f js\n2kir = 1 4- jO = 1.
Niech teraz z = x + jy (x,y 6 rt) będzie takie, że e* = e1 (cos y + j sin y) = 1. Wtedy e1 sin y - 0 i dlatego y - hr (dla pewnej liczby całkowitej l). Jednocześnie ex cos y = e cos In - e (-1) = 1 wtedy i tylko wtedy, gdy x = 0 i l jest liczbą parzystą, l - 2k. Stąd z - x + jy - 0 + j2ki: = 2knj dla pewnej liczby całkowitej k. □
Wniosek 2.5.4. Dla liczb zespolonych zx i z2 jest ez' = e*2 wtedy i tylko wtedy, gdy Z] - z2 = 2knj dla pewnej liczby całkowitej k. □
Z definicji funkcji trygonometrycznych cos z i sin z, ze wzorów Eulera oraz z wniosków 2.5.1-2.5.4 łatwo wyprowadza się (i to bez odwoływania się do geometrii) wszystkie wzory redukcyjne i wszystkie tożsamości trygonometryczne znane dla rzeczywistych funkcji trygonometrycznych. Tu przykładowo wyprowadzimy wzór na sumę sinusów.
Przykład 38. Dla wszystkich zespolonych x i y jest
sin x *f sm y — 2 sin-cos-.
Ze wzorów Eulera ((2.41) i (2.42)) oraz z wniosku 2.5.2 mamy
2 j 2
= — (ejx+ ejy-e~jy-e~jx)
2j v 1
e?x — e~*x ei* - e~jy
- h--—- = sin x -+ sin y.
2j
Ponieważ każdą różną od zera liczbę zespoloną z można zapisać w postaci tiy-gonometrycznej
z — |jzt|(cos j sin ą>),
gdzie (p = arg (z), więc wobec wzoru Eulera można ją także zapisać w postaci
Postać wykładnicza liczby zespolonej
zwanej postacią wykładniczą liczby zespolonej z,
Przykładowo mamy
l+j = V2e>* i -V3-i =