ListDoMarcelli
0

14, 15 Porfiriusz z Tyru

14    Tf] 8e 4>^uxtl ^Ttl 9eo({)iXel Kai tco 0eocf)iXei yco ev tco Ka0apco CTwpaTi eorcocray Kai TTpaÓię aKÓXoi>0oę Kai Xóyoę, 'alpeTcoTepou aoi ovToę <Xi0ov) elKrj paXeiy f] Xóyoy’, Kai [ró] 'fiTTaaGai TaXr]0f] XeyoyTa p viKav aTTaTwyTa' to yap yucnaay auaTT) ey tco f]0ei f]TTr)Tai. MapTupeę 8e Kamoy t[seu8elę Xóyoi'’A8uyaToy TÓy auTÓy c))iXó0eóy T€ elyai Kai (jxXr|8oyoy Kai 4)iXoacó|iaToy. 'O yap 4)iXr|8oyoę Kai cj>iXoacó|iaTos, (6 8e (J)iXoCT(ópaToę) nayTwę Kai cj)LXoxpTipaTos‘, ó 8e (j)iXoxpr|pctToę e£ dydyKTję a8iKoę, ó 8e aSiKoę Kai eię 0eóy Kai ećę miTepaę ayóaioę Kai eię Toiię aXXouę Trapdyopo?. "QaTe Kay eKaTÓpPaę 0ur] Kai pupćoię ayaOripaai Toug yecoę ayaXXri, aae(3r|ę eon Kai a0eoę Kai Ttj Trpoaipecrei iepóauXoę. Aló Kai TrayTa (j>iXoacó(iaToy cóę a0eoy Kai piapóy eKTpeTT€CT0ai XP¹l’-

15    Kai 'ou Tacę 8ó£aię ouk ay xpn^aaLTO> toutco pi^Te (3iou pr|Te

Xóyou toć) TTepl 0eou KOiucóyei'Aóyoy yap (7T€pl) 0eou Totę uttó 8ó£r|ę 8iecj>0ap|ieuoię Xeyeiy ouk aa<f)aXeę- Kai yap Kai TaXr|0f| Xeyeiy em toutcou TTepl 0eou Kai Ta c[jeuSf| KĆy8uyoy taoy 4>epei 'OuTe auTÓjy Ttya TrpoafjKey ayoaćooy epycoy pri Ka0apeuouTa c()0eyyeCT0aL TTepl 0eou’, oiire ecę toioutcou aKodę e|i(3aXXoyTa TÓy uepl 0eou Xóyoy oieaGai pf] piaćyeiy aXX’ 'aKpoda0ai Kai Xeyeiy TÓy TTepl 0eou Xóyoy wę em 0eoou\ 'TTporiyećaGoo ouy tou rrepl 0eou Xóyou Ta 0eo45iXfj epya’, Kai 'aiyaaGco ó Trepl auTou Xóyo? em TTXf|0oug’' ayoiKeioTaTT] yap 0eoXoyća Keyo8o£ćęt    'Nópi-C^

alpeTcÓTepoy elyai aiyau f] Xóyoy eiKf| Trpoea0ai Trepl 0eou\ ”A£ćay

14    ‘ Kiedy dusza jest przyjaciółką Boga, a umysł Jego przyjacielem, w czystym ciele słowa i czyny zgadzają się z sobą. Gdyż „byłoby lepiej rzucić na chybił trafił kamieniem niż słowem”⁶², „lepiej być pokonanym mówiąc prawdę, niż zwyciężyć przez oszustwo, bowiem oszustwo, choć wygrywa, niszczy charakter. Kłamliwe mowy dają świadectwo oszustom”⁶³. „Niemożliwe jest miłowanie równocześnie Boga i przyjemności ciała. Przyjaciel rozkoszy jest przyjacielem ciała, jak i pieniędzy, a przyjaciel pieniędzy jest bezgranicznie niesprawiedliwy. Ten z kolei jest bezbożny wobec Boga i swoich rodziców oraz nieprawy wobec ludzi. Choć składałby ofiary i ozdabiał świątynie najlepszymi darami, pozostanie bezbożnikiem, ateistą kierowanym bezbożnością⁶⁴. Dlatego należy unikać wszystkich lubieżników niczym ateistów i niegodziwców”⁶⁵.

15    „Nie dziel ani swojego życia, ani rozmów o Bogu z człowiekiem, którego poglądów nie podzielasz”⁶⁶. „Mówienie o Bogu do słuchaczy zepsutych fałszywymi opiniami nie jest bezpieczne. Wypowiadanie prawdy lub fałszu o Bogu w ich obecności to ryzyko”⁶⁷. „Nie jest rzeczą stosowną dla człowieka nieoczyszczonego z aktów bezbożnych mówienie o Bogu”⁶⁸, tym bardziej nie powinniśmy zakładać, że słowo o nim, jeśli już dotrze do uszu niegodziwych, nie zostanie zbezczeszczone. To zatem, co należy czynić, to „mówić lub słuchać nauk o Bogu tak, jakby on był obecny”⁶⁹. „Dzieła podobające się Bogu wprowadzają do nauk na Jego temat”⁷⁰ oraz „należy milczeć o Nim pośród tłumu”⁷¹. Teologia bowiem nie da się dostosować do fałszywych mniemań duszy. „Uważaj, że lepiej jest zachować milczenie niż wypowiedzieć o Bogu

⁶²    Por. Pyth., 7; Sext„ 152; Clit., 28; Stob., III.34.il.

⁶³    Por. Sext., 165 a-c.

⁶⁴    Por. O wstrzemięźliwości, 11.60.1-2.

⁶⁵    Por. Pyth., 110; Dem., 44; Sext., 76.

⁶⁶    Por. Sext., 350.

⁶⁷    Por. Pyth., 55; Sext., 351; 352.

⁶⁸    Por. Sext., 356.

⁶⁹    Por. Pyth., 112.

⁷⁰    Por. Pyth., 56; Sext., 359.

⁷¹    Por. Sext., 360; podobnie stwierdza Porfiriusz w Żywocie Pitagorasa, 42.

45