Magazyn85901 djvu

na tle wspaniałego witrażu zapowiadał zuchwałego w kompozycji i barwach artystę. Szereg prac dalszych wykazuje duże zmiany. Jego „Polonja", „Spokój” i inne świadczą o doskonałem opanowaniu rysunku i głębszych poszukiwaniach w zakresie wyrazu, zarazem uderzają formą przekończoną aż do suchości i ubóstwem barwy. Boru-ciński jest sumiennym, pracowitym i dużej kultury artystą, o niewybitnej zresztą indywidualności.

i

BRUNO LECHOWSKI (ur. 1887) nie ma dobrej szkoły dwóch poprzednich. Rysunek jego jest słaby, a co gorsza — niekiedy banalny. Natomiast jest bardziej od tamtych indywidualny. Ma zdumiewającą fantazję malarską i dar kompozycyjny, nadzwyczajne poczucie linji i stylu i niezwykłą (choć nierówną) wrażliwość na barwy. Publiczność go nie rozumie, a on publiczność lekceważy. Maluje tylko to, co jemu samemu się podoba. Obrazów swoich nie opatruje nawet tytułami, rozumiejąc, że tytuł nie wyjaśni malarskich wartości dzieła. W jego płótnach rycerze, zwierzęta, drzewa, fauny, mnichy, ptaki

328