Magazyn2201

dem żydów chrzczonych i niechrzczonych wydały straszliwy plon podczas najazdu Szwedów, których żydzi gorliwie popierali, a także w czasie wojen polsko-kozackich, gdy w wojskach za* porożskich neofici nieraz odegrywali wybitne role. (Didier, str. 25).

Widząc, że dla wypędzanych zewsząd żydów wrota w Polsce były otwarte, żydzi wyobrazili sobie, że Polskę Pan Bóg przeznaczył im na drugą Palestynę, — to też wybitny ich przywódca Jakób Lejbowicz, tak zwany Frank, wjeżdżając do Polski wydał do żydów odezwę, w której ro. in. powiedział: „Gdy wypędzonych z ziemi niemieckiej przodków naszych przyjęła szlachta polska na swoją ziemię, wnet poznaliśmy w tej ziemi nową obiecaną. Przez niesłychane swobody i rozkosze ludu żydowskiego w Polsce, jabym ten kraj nazwał prędzej żydowskim niż polskim. Judzką, nie polską ziemią, bo te miljony mieszczan i chłopów polskich dla żydów jedynie żyją, na nich w pocie czoła pracują i sam Bóg po Palestynie Polskę musiał dla żydów na nową ziemię obiecaną, a Kraków na nową Jerozolimę, przeznaczyć”. (Rolicki, str. 301).

Dla zjednania zaś zaufania duchowieństwa i społeczeństwa polskiego, Frank obwinił publicznie talmudystów, swych współbraci, o uprawianie mordów rytualnych i sam ze swymi stronnikami przyjął chrzest. — Zrazu przyjmuje chrzest z wody we Lwowie i jedzie do Warszawy, aby przyjąć chrzest św. uroczyście. Obrzęd odbywa się z wielką paradą w kaplicy królewskiej i trzyma go do chrztu przez zastępstwo sam król August III Sas.

Wywołało to naturalnie w najwyższym stopniu oburzenie miejscowych żydów, ale, gdy ich poufnie uświadomiono, że dla opanowania Polski bez chrztu obejść się nie można, ci sami żydzi składali duże pieniądze na propagandę i wystawne życie ze swym licznym dworem samego Franka, który poufnie powiedział: „Do rzeczy, do której my się staramy przyjść, bez chrztu, w którym jesteśmy, przystąpić nie można”, rozumiejąc pod tą rzeczą opanowanie Polski. (Rolicki, str. 289).

Głosząc swe przywiązanie do polskości, swój patrjotyzm polski, przy poparciu obałamuconych duchowieństwa i społeczeństwa polskiego, dużo żydów przyjęło wtedy chrzest sw., których znaczna część została wkrótce nobilitowana.

20