Magazyn5001 djvu

122

Utrzymanie liczebnego stanu ludności.

niebezpieczeństwa narażenia swego zdrowia mógł go nawiązać. Dzi-wnąby przynajmniej była taka moralność, na której postanowienia wpływałyby możliwość lub niemożliwość zakażenia się. Wkońcu ten, kto wprawdzie zasadniczo potępia stosunek pozamałżeński, ale w słabej chwili upadnie, za ciężko zostaje ukarany, gdy musi potem cierpieć na kiłę lub rzeżączkę i ich skutki. Należy i jemu też nie szczędzić wiadomości, że użycie kondomu jest jedynym, pewnym środkiem ochronnym. Te właśnie wypadki są dlatego ze stanowiska eugeniki ważne, że tutaj często osoby o nieprzeciętnej wartości zostają wyłączone z rozrodu. Kto zaś, przeciwnie, uważa stosunek pozamałżeński za dopuszczalny, ten ma szczególny obowiązek zważać przynajmniej na to, by się nie zarazić i dalej nie przenosić chorób wenerycznych. Znajomość i dostępność tak pewnego środka, jakim jest kondom z błony jelitowej, pozbawia go wszelkiej możności usprawiedliwienia się i powiększa jego odpowiedzialność, tembardziej, że niebezpieczeństwo stosunku poza małżeńskiego samo przez się nie przeszkadza i nie wstrzymuje rozpowszechniania się chorób wenerycznych. Jeżeli obecnie według zgodnego zapatrywania lekarzy specjalistów, nasilenie chorób wenerycznych widocznie się zmniejsza, to mamy to do zawdzięczenia prze-dewszystkiem rozpowszechniającemu się zwyczajowi używania kondomów. Ten zwyczaj musi się do tego stopnia rozpowszechnić, żeby każdy młody człowiek zapoznał się z nim jeszcze przed możliwością rozpoczęcia życia płciowego. Schodzi się tu zapobieganie zakażeniu wenerycznemu z zagadnieniem bezwzględnego uświadamiania młodzieży przy dojściu do wieku dojrzałości płciowej.

b) Eugeniczne zachowanie się chorych i wyleczonych.

Główny punkt zaczepny zwalczania chorób wenerycznych leży zatem w zakresie higjeny osobistej. Mogą ją wspomóc też wydatnie zarządzenia higjeniczno-społeczne, te mianowicie, które umożliwiałyby wczesne wydatne leczenie chorych. Słusznie zatem szereg krajowych towarzystw ubezpieczeń, tudzież kilka zarządów miejskich utworzyły poradnie dla wenerycznie chorych, w których mogą oni otrzymać pewne rozpoznanie i radę; w walce jednak z chorobami we-nerycznemi nabędą te poradnie dopiero wtedy większego znaczenia, gdy do zakresu ich działania będzie też włączone fachowe leczenie, jak to się dzieje na wielką skalę we Francji, Anglji i Szwecji. Wkońcu należy podkreślić, że wszystko to, co ułatwia młodym mężczyznom zawarcie wczesnego małżeństwa, ogranicza też rozpowszechnianie się chorób wenerycznych, a wszystkie utrudnienia w zawieraniu wczesnych małżeństw, które jeszcze tak często zdarzają się w naszych czasach, sprzyjają ich rozpowszechnianiu się. Inne zarządzenia, jak przymus meldowania chorób, przymus leczenia, ściganie cywilne i karne zakażeń i t. d. mają tylko drugorzędne znaczenie wobec rozpowszechnienia kondomów, umożliwienia leczenia i wczesnych małżeństw. Okazało się natomiast beznadziejnem oczekiwanie położenia tamy chorobom wenerycznym, przez policyjne zwalczanie prostytucji.