Magazyn9 2901 djvu

23

Pośród 48 obserwacyi, dokonanych przez Chudzińskiego, CuvieraiLaurillarda, v. Eggelinga, FloweraiMu-riego, Hamy, Hartmanna, Popowskiego, Turnera i przezemnie, tylko 11 razy dał się m. zygomaticus dobrze rozgraniczyć. Czyli inneini słowy mięsień był w 23% zróżniczkowany, zaś w 77% przypadków zlany z innemi mięśniami, reprezentując tern samem typy prymitywne. Oczywiście idzie to w parze z większą szerokością mięśnia, a ta została niezbicie dowiedziona wymiarami Chudzińskiego (1896.44,45).

M. orbiculuris ocali.

Rugę (1887. 85—90) znalazł, że pars orbitalis mięśnia okrężnego oka bywa u małp słabiej rozwinięta niż u ludzi. Wskutek tego wyłoniło się przypuszczenie, że u Murzynów będzie ona słabsza niż u Europejczyka. Z małemi wyjątkami wymiary, dokonane przez v. Eggeli nga (1909.340), Chudziński ego (1896. 39, 40)^Popowskiego (1890. 417) i przezemnie, przewyższają średnią 16 mm. dla tego wymiaru, podaną przez Chudzińskiego (1896. 39, 40). Średnia jest bezwarunkowo większą: Chudziński podał20 mm., ja dla 7osobników znalazłem 28 mm.

Naogół wszystkie wymiary m. orbicularis oculi wykazują, że mięsień ten u Murzyna jest silniej rozwinięty. Odpowiadałoby to prymitywnemu charakterowi mięśnia, który dopiero w szeregu małp różniczkuje się z ogólnej warstwy mięśniowej twarzy.

Przemawia za tern i ten fakt, że m. orbicularis oculi często wcale się nie da odgraniczyć od otaczających go mięśni: jarzmowego i kwadratowego wargi górnej.

Chcąc dalej badać częstość włókien, które odrywają się od owalu mięśniowego (fasciculi defexi), podałem w swoim czasie (1911. 138, 139) metodę postrzegania zapomocą kwadrantów. Segregując według tej metody obserwacye moje i innych autorów, otrzymamy następujące zestawienie:

			Ilość spostrzeżeń %
A	kwadrant	1	......2	5.2
	V	II	. . ■ . 28	73.7
	. u	III	..... 4	10.4
	»	IV	......—	—
B	M	I	......18	47.3
	»	II	......5	13.2
	W	III	......25	65.7
	V	IV	..... 6	16.0.