142 HI. Rachunek różniczkowy
Uwaga I. Twierdzenia odwrotne do wniosków DI i IV nie su prawdziwe Na przykład funkcja f(x)»xł jest rosnąca na zbiorze R, a jej pochodna f'(x)«3x2 jest równa zera dla x»0.
Prawdziwe jest twierdzenie
ieteli funkcja f jest różniczkowa Ina i rosnąca (malejąca) na przedziale (a.b). to f'(x) £ 0 (f'(x) <, 0) dla każdego x e(a,b).
U w a g a 2. Wnioski I - IV przestają być prawdziwe, gdy zastąpimy w nich przedział (a,b) dowolnym zbiorem (np sumą przedziałów rozłącznych) Na przykład:
dla xc(-2,-l), dla x €(—1,1),
a) funkcja
ma pochodną równą zeru w każdym punkcie zbioru A*(-2,-l)u(-l,l), ale nic jest funkcją stałą nu tym zbiorze.
b) Funkcja f(x)=ctgx ma ujemną pochodną w każdym punkcie dziedziny D={xeR: x*kJt,keC}, ale funkcja ctg nic jest funkcją malejącą w całej swojej dziedzinie (jest funkcją przedziałami malejącą).
PRZYKŁAD 4.1 Wyznaczymy przedziały monotoniczności
Funkcji f(x)»c(3x>\
Funkcja f jest określona dla xeD = (-oo,3)u(3,+oc) i jest różniczkowalna w( każdym punkcie zbioru D, przy czym
i
f'(x) =
3
(3-x)4
Widać, źc f'(x)>0 dla każdego xeD. Zatem (wniosek III) funkcja f jest rosnąca na przedziałach (-oo,3) oraz (3,+ao). ■
PRZYKŁAD4.2 Wymaczymy przedziały monotoniczności
„ . *•/ v x*-3x + 4
funkcji f(x) = —^—
Funkcja la jest określona dla x e D = (-oo,3)u(3,+oo) i w tym też zbiorze jest rożniczkowalna, przy czym
x2-6x-ł-S ' (x-3)2 •
Stąd wynika, źc dla x e D
y |
|y *<0 „ |
\ J* .»? -fa+Ł. \ 1 *"3 1 i' | |
1 / | |
A • | |
0 |
1 ! |
✓ |
J 3 \ \l |
Ar | |
Si> c |
li /<o«i |
f'(x)>0 o x:-6x + 5>0, f'(x)<0 o x2-6x + 5<0.
Ponieważ f'(x)>0 dla x<l lub x > 5, więc na przedziałach (-oo, 1) oraz (5,+«) funkcja f jest rosnąca Ponieważ f'(x)<0, gdy 1 < x < 3 lub 3 < x < 5, więc na przedziałach (1,3) oraz (3,5) funkcja f jest malejąca. Na rysunku 4,3 przedstawiony jest wykres tej funkcji. ■ Rys 4.3
PRZYKŁAD 4.3 Wykażemy, źc funkcja określona wzorem
f(x) = aresin
7
2 +1
-arctgx
jest funkcją stalą na zbiorze liczb rzeczywistych.
Ponieważ nierówność
-1<—^=<1 v x2 +1
jest spełniona dla każdego x eR, więc dziedziną funkcji f jest zbiór R. Dlakażdego xeR mamy
Vxł+l——
1 2vxł + 1__L_ =0
f'(x) =
x* + l
xł + l
Zatem, zgodnie z wnioskiem I z twierdzenia Lagrangc’a, funkcja f jest stała na zbiorze R Obliczymy wartość tej funkcji w dowolnie wybranym punkcie np x = 0;
f(0) = aresin 0 - arctgO = 0.
Zatem f(x) = 0 dla każdego x e R. ^ ■
PRZYKŁAD 4 4 Wykażemy, że
rx—1 f-3tt/4 dla x<-l, 5x+1( x/4 dla x>-l.
arctgx -arctg: