114 HI Rachunek różniczkowy
FUNKCJA CIĄGŁA. Funkcję f, określoną na pewnym Otoczeniu punklu x0, nazywamy ciągłą w punkcie x0, gdy ma w tym punkcie granicę równą swojej wartości, czyli
*-*x0
Jeżeli funkcja f. określona na pewnym otoczeniu punktu x0, nic jest w tym punkcie ciągła, to x0 nazywamy punktem nieciągłości funkcji f.
Punkty nieciągłości, w których funkcja ma obie granice jednostronne skończone nazywamy punktami nieciągłości pierwszego rodzaju, a pozostałe punkty nieciągłości - punktami nieciągłości drugiego rodzaju.
Z twierdzeń o granicach funkcji i przyjętej definicji funkcji ciągłej wynika, że
(1) Suma, różnica i iloczyn funkcji ciągłych w pewnym punkcie jest funkcją ciągłą w tym punkcie.
(2) Iloraz funkcji ciągłych w pewnym punkcie jest funkcją ciągłą, przy założeniu, że jest określony w tym punkcie.
(3) Jeżeli finkcja złożona F(x) = f(g(x)) jest określona na pewnym otoczeniu punktu x0, przy czym funkcja g jest ciągła w punkcie x0. a funkcja f jest ciągła w punkcie U0 = g(x0), to funkcja F jest funkcją ciągłą w punkcie x0.
Funkcję f nazywamy ciągłą lewostronnie w punkcie x0, gdy jest ona określona w punkcie x0 i na pewnym lewostronnym sąsiedztwie tego punktu oraz
M-M0-
Fupkcję f nazywamy ciągłą prawostronnie w punkcie x„ , gdy
jest ona określona w punkcie x0 i na pewnym prawostronnym sąsiedztwie tego punktu oraz
K-*X0 +
Funkcję f nazywamy ciągłą na przedziale otwartym (a,b), gdy jest ciągła w każdym punkcie tego przedziału. Funkcję nazyw-amy ciągłą na przedziale domkniętym <a,b>, gdy jest ciągła w każdym punkcie wcwnętrzym tego przedziału oraz prawostronnie ciągła w punkcie a i lewostronnie ciągła w punkcie b.
Wykazuje się, 2c:
Każda funkcja elementarna jest funkcją ciągłą w dowolnym punkcie swojej dziedziny.
Zatem funkcje y = 3-x\ y = sin2x, y = x2x l, y = cos’3x są funkcjami ciągłymi na zbiorze R. Funkcja y = ln(2 + x) jest funkcją ciągłą
\
w dowolnym punkcie xe(-2,+oo), a funkcja >' = y^ jest ciągła w
każdym punkcie x*-3.
Natomiast funkcja
-2-x |
dla |
X €(-QO,-l), |
X+1 1 X |
dla |
x €<-L,0>, |
dla |
X€(0,+Oo) |
(por. rys 2.1), określona dla każdego x € R, jest funkcją ciągłą w każdym punkcie dziedziny z wyjątkiem punktów' x, = -1 oraz x2 = 0.
Ponieważ lim f(x) = -l, lim f(x) = 0 (granice jednostronne są
»-» I X ► |4
różne, ale skończone), więc x, = -1 jest punktem nieciągłości pierwszego rodzaju Natomiast punkt x2 = 0 jest punktem nieciągłości drugiego rodzaju, gdyż limf(x) = l, limf(x) = +oo.
x-»0 x *0.